ΕΛΛΑΔΑ, Πρωτομαγιά 1976: ο αγωνιστής της ελευθερίας Αλέξανδρος Παναγούλης χάνει την ζωή από περίεργο ατύχημα…

Μετά την απελευθέρωση του ο Α. Παναγούλης εξέδωσε στο Μιλάνο την δεύτερή του ποιητική συλλογή στα Ιταλικά Vi scrivo da un carcere in Grecia (Μέσα από Φυλακή σας γράφω στην Ελλάδα) με εισαγωγικό σημείωμα από τον Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Είχε προηγηθεί η έκδοση στα ελληνικά τετραδίων όπως η συλλογή με τίτλο Η Μπογιά.

Σκοτώνεται την πρωτομαγιά του 1976 σε ηλικία 36 ετών κατόπιν τροχαίου ατυχήματος στην λεωφόρο Βουλιαγμένης (το αυτοκίνητό του κλείστηκε από άλλο και έπεσε σε υπόγειο κατάστημα επί της λεωφόρου κάθετα στην πορεία), λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων σχετικά με τα όργανα ασφαλείας της Χούντας (Φάκελος ΕΣΑ). Η αποκάλυψη των φακέλων, που δεν έλαβε χώρα ποτέ, λέγεται ότι περιείχε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις εις βάρος ορισμένων πολιτικών που συνεργάστηκαν με την χούντα.

Κατά πολλούς, το τροχαίο ατύχημα είχε στηθεί για να θέσει τον Αλέξανδρο Παναγούλη εκτός μάχης και να εξαφανίσει τις αποδείξεις που είχε υπό την κατοχή του.

Ποιά ήταν όμως η τύχη του αυτοκινήτου του Παναγούλη μετά το θάνατο του; Λίγο έξω από το Ηράκλειο, στο χωρίο Επισκοπή, υπάρχει ένα ιδιωτικό μουσείο που δύσκολα κανείς μπορεί να φανταστεί τα πολύτιμα κειμήλια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας που κρύβει στις αίθουσες του.

Βίντεο για το Αργυράκειο Πολεμικό Μουσείο

Ο ίδιος πέθανε το 2011 μέσα στο μουσείο που φιλοξενεί πολύτιμα καιμήλια και ντοκουμέντα από τη Μάχη της Κρήτης, το αυτοκίνητο της απαγωγής του στρατηγού Κράιπε και στο υπόγειο σκεπασμένο το αυτοκίνητο του Αλέκου Παναγούλη.

Δεν είχε πειράξει τίποτα, από τότε που η οικογένεια Παναγούλη του χάρισε το ιστορικό κειμήλιο. Ακόμα και τα αποτσίγαρα στο τασάκι έχουν μείνει εκεί από τότε, με κάποια να φέρουν το ανεξίτηλο σημάδι του κραγιόν της Φαλάτσι, της γυναίκας που αγάπησε τον Παναγούλη όσο καμία. Όσο ζούσε το καντηλάκι του Αλέκου Παναγούλη ήταν πάντα αναμμένο.

«Το πνεύμα του Αλέκου είναι αθάνατο και ζει στις καρδιές μας. Είναι τιμή μου να έχω το αυτοκίνητό του στο σπίτι μου ως ιερό κειμήλιο. Είναι χρέος μου να ανάβω το καντηλάκι στη μνήμη του και να διδάσκεται η ιστορία του Αλέκου στις νεότερες γενιές που επισκέπτονται το μουσείο», είχε πει ο Μιχάλης Αργυράκης σε συνέντευξη του στο Έθνος.

Το αυτοκίνητο του Παναγούλη το είχε πάντα σκεπασμένο με την ελληνική σημαία και το αποκάλυπτε μόνο όταν κάποιος επισκεπτόταν το Μουσείο. «Το έχω σκεπάσει με τη σημαία γιατί είναι ιερό κειμήλιο στη μνήμη του Αλέκου. Το έχω σκεπάσει και για ένα άλλο λόγο. Για να κρύψω την ντροπή κάποιων προς αυτόν τον ήρωα», είχε πει στην εφημερίδα. Ο ίδιος κυκλοφορούσε στο χωριό με ένα αυτοκίνητο που οι πινακίδες του αντί για αριθμό δήλωναν ότι ήταν ο πρόεδρος του Μουσείου.