Η αναστολή της ρήτρας αναπροσαρμογής , (που κακώς καταργήθηκε κατ’ εμέ, ενώ θα μπορούσε με μία βελτίωση του μαθηματικού μοντέλου της,να έχουμε πολύ θετικότερα αποτελέσματα για τους καταναλωτές και χωρίς να γίνεται χρήση της κρατικής επιδότησης) έχει δημιουργήσει μία άνευ προηγουμένου αύξηση της τιμής της Kwh από τους παρόχους . Αυτό θα έχει συνολικά ως αποτέλεσμα οι καταναλωτές να πληρώσουν ακριβότερα την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος το προσεχές χρονικό διάστημα από αυτό του Ιουνίου.
Γιατί η κυβέρνηση έδωσε τέτοια πάσα στους παρόχους της ηλεκτρικής ενέργειας;
Τι περίμενε ότι δεν θα αυξήσουν τις τιμές τους ; Δεν θα πρόσθεταν την ρήτρα αναπροσαρμογής στη τιμή της Kwh;
Δεν θα φροντίσουν λόγω της ραγδαίας αύξησης του ρυθμού μεταβολής της χονδρικής τιμής να υπερτιμολογήσουν την τιμή της Kwh, λαμβάνοντας υπόψη την επικινδυνότητα ;
Αυτό το μοντέλο που παρουσίασε η κυβέρνηση στερείται μαθηματικής λογικής λόγω μη λειτουργικότητας, αφού δεν διαθέτει εκείνες τις σταθερές παραμέτρους να γίνει αξιόπιστο. Συνεπώς η κυβέρνηση αντί να κάνει πως τα βάζει με τους παρόχους καλό είναι να τα βάλει με τον εαυτό της και ειδικότερα με αυτούς που σκέφτηκαν όλη αυτό το μοντέλο κοστολόγησης.
Από μία έρευνα, παρατήρησα ότι οι περισσότεροι πάροχοι στην τιμή της Kwh προσάρμοσαν και την κρατική επιδότηση, με μοναδική εξαίρεση της ΔΕΗ που η τιμή ήταν αρχικά στα 0,8 €/Kwh (όμως μετά το θόρυβο που προκλήθηκε σε συνδυασμό με τους άλλους παρόχους, το διέγραψε).
Δηλαδή ένας καταναλωτής με 1000 Kwh θα πλήρωνε 800 ευρώ. Το ερώτημα είναι μέχρι σε ποιο σημείο €/Kwh θα φτάσει η κρατική επιδότηση;
Θα είναι 0,15 ή 0,28 ή 0,3 ή 0,4 ή 0,5 €/Kwh ;Δηλαδή ο καταναλωτής θα πληρώσει 150 ή 280 ή 300 ή 400 ή 500 € αντιστοίχως ;
Αυτό θα πρέπει να μας το αναγγείλει το αρμόδιο υπουργείο. Οι πάροχοι είναι υποχρεωμένοι να αναγράφουν στο site τους την πραγματική τιμή και στη συνέχεια το αρμόδιο υπουργείο να καθορίσει την τιμή της κρατικής επιδότησης στους καταναλωτές σε €/Kwh οριζόντια.
Και επιπλέον να αφήσουν κατά μέρος οι πάροχοι τα διάφορα “τρικ” με τις εκπτώσεις και τα άλλα διάφορα που αναγράφονται για να αποπροσανατολίσουν τους καταναλωτές.
Καθόλου τυχαίες δεν είναι οι πρόσφατες επισημάνσεις της ΡΑΕ προς τους προμηθευτές του ηλεκτρικού ρεύματος για το πως πρέπει να αναγράφουν με λεπτομέρειες το κόστος.
Έχουμε ένα σύστημα τελείως “αλαλούμ” που ο καταναλωτής όποιο πάροχο και να επιλέξει θα βρεθεί στο τέλος προ εκπλήξεων, και υπεύθυνη, είναι η κυβέρνηση, γιατί γνώριζε εκ των προτέρων την ελληνική πραγματικότητα και την λογική των παρόχων του ηλεκτρικού ρεύματος.
Θα συμβούλευα τους καταναλωτές να μην αλλάζουν συχνά (για να μην τους πω καθόλου ) παρόχους αν προηγουμένως δεν έχουν μελετήσει σε βάθος όλες τις παραμέτρους κοστολόγησης. Γιατί θα περιμένουν κάτι φθηνότερο αλλά στο τέλος θα διαπιστώσουν το αντίθετο. Η κρατική επιδότηση για να υπολογιστεί είναι συνάρτηση του ποσού που θα συγκεντρωθεί στο ΤΕΜ ( Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης) σε συνδυασμό με τα διαθέσιμα χρήματα του κρατικού “κουμπαρά”, και πως σκέφτεται η κυβέρνηση να τα διαθέση.
Και το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά τα στοιχεία είναι μεταβλητά και συνεπώς καμία κατ’ εμέ πρόβλεψη σοβαρή δεν μπορεί να γίνει. Απλά βαδίζουμε προσεγγιστικά με την λογική ότι οι παράμετροι του κόστους ( TTF, Dam ) δεν θα έχουν μεγάλη μεταβλητότητα.
Επιστρεπτέο Έσοδο που θα μεταβιβαστεί στο ΤΕΜ και το Έσοδο του Παραγωγού Αγοράς της Επόμενης ημέρας.
Αυτά τα έσοδα εξαρτώνται από την TTF (Title Transfer Facility ), που αποτελεί το σημείο συναλλαγών στις ευρωπαϊκές χρηματιστηριακές αγορές φυσικού αερίου, και της χονδρικής τιμής Day Ahead Market (Dam) με την οποία αγοράζουν το ρεύμα οι πάροχοι από τους ηλεκτροπαραγωγούς ενέργειας ,και αυτή η τιμή προκύπτει από την χρηματιστηριακή αγορά της Σοφοκλέους.
Η τιμή της TTF σήμερα έχει υπερβεί τα 200 €/Mwh, που ήταν το χειρότερο, ωστόσο ρεαλιστικό σενάριο, και δεν γνωρίζουμε που θα φτάσει . Αυτό όπως αντιλαμβάνεστε συμπαρασύρει και την χονδρική τιμή αγοράς φυσικού αερίου DAM (Day Ahead Market) που στις 2 Αυγούστου έφτασε
στα 412 €/Mwh .
Προσέξτε : Για τον μήνα Αύγουστο το αρμόδιο υπουργείο καθόρισε νέο πλαφόν στη τιμή του φυσικού αερίου από τα 292 €/Mwh που ήταν τον Ιούλιο στα 422,39 €/ Mwh.
Αυτό τι σημαίνει σύμφωνα με το κυβερνητικό μοντέλο (άρθρο 122 παρ.1) ;
Επειδή η χονδρική τιμή ( 412 €/Mwh) της DAM (Day Ahead Market) είναι μικρότερη από το πλαφόν ( 422,39 €/Mwh),τα έσοδα του ηλεκτροπαραγωγού θα είναι αν πολλαπλασιάσουμε την ποσότητα ενέργειας προμήθειας με την χονδρική τιμή, ενώ το επιστρεπτέο έσοδο που θα μετακυλήσει στο ΤΕΜ ( Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης θα είναι Μηδέν. Ενώ αν τα εν λόγω στοιχεία ήταν αντίθετα τότε το επιστρεπτέο έσοδο στο ΤΕΜ θα ήταν η ποσότητα ενέργειας πολλαπλασιασμένη με την διαφορά της Dam με το πλαφόν. Και το ερώτημα είναι πως δικαιολογείται η τιμή του Πλαφόν των 422,39 €/Μwh που έθεσε το υπουργείο για να μην έχουμε επιστρεπταίο έσοδο στο ΤΕΜ ;
Τώρα μπορείτε να καταλάβετε πως προκύπτουν τα κέρδη των παρόχων του ηλεκτρικού ρεύματος σε βάρος της κρατικής επιδότησης και των καταναλωτών. Που για να προσεγγίσεις έστω το σωστό νούμερο πρέπει να υπολογίσεις τις καθημερινές συναλλαγές του μέσου όρου των απαιτήσεων για κάθε πάροχο σε συνάρτηση με τις παραμέτρους που μνημόνευσα και την ποσότητα προμήθειας, και αυτό το γνωρίζει ο φορέας εκκαθάρισης αγοράς της επόμενης ημέρας ,που είναι υποχρεωμένος στη συνέχεια να ενημερώσει την ΡΑΕ ( Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ). Και όταν δεν μεταφέρονται τα υπερκέρδη των παρόχων στο ΤΕΜ ,τότε η κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να βάζει το χέρι βαθιά στον κρατικό” κουμπαρά”. Το ποσό αυτό λογικά θα αυξάνεται και το ερώτημα είναι:
Μέχρι σε ποιο ποσό θα μπορέσει να αντέξει η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας; Γι’ αυτό, αν έχετε παρατηρήσει, το υπουργείο οικονομικών αναμένει να δει τα έσοδα που θα προκύψουν από τον τουρισμό και τους φόρους.
Όπως αντιλαμβάνεστε έχουμε περιέλθει σε ένα καθαρά μαθηματικό πρόβλημα με μεταβλητές που διαφοροποιούνται σχεδόν καθημερινά και επομένως μόνο με προσεγγιστική μαθηματική λογική μπορούμε να προσεγγίσουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα ώστε οι καταναλωτές να πληρώσουν το ελάχιστο δυνατό κόστος ,συνεκτιμώντας την δυνατότητα της προβληματικής ελληνικής οικονομίας σε συνδυασμό με το επιτρεπτό λογικό κέρδος των παρόχων του ηλεκτρικού ρεύματος.
Το ερώτημα είναι αν μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα μαθηματικό μοντέλο που θα δίνει έστω μία προσεγγιστική λύση λαμβάνοντας υπόψη τις σταθερές (δυνατότητα της οικονομίας) και τις μεταβλητές παραμέτρους ( TTF, Χονδρική τιμή αγοράς επόμενης ημέρας- Dam ), ώστε όλοι οι ενδιαφερόμενοι που επηρεάζονται να είναι κατά το δυνατόν ευχαριστημένοι.
ΠΗΓΗ: flash.gr – Γιώργος Τσιτσιλιάνος