Οκτώ χρόνια κλείνουν σήμερα από τη σφαγή πάνω από 100 συνδικαλιστών στην Οδησσό της Ουκρανίας από τα ακροδεξιά μορφώματα του «Δεξιού Τομέα», του «Τάγματος Αζόφ» και του «Αϊντάρ», που έκαψαν το κτίριο των Συνδικάτων της Οδησσού.
Εκτελούσαν εν ψυχρώ όσους επιχειρούσαν να διαφύγουν από το φλεγόμενο κτίριο.
Πρόκειται για ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα των πογκρόμ βίας και τρομοκρατίας, των δολοφονιών και των σφαγών που οι νεοναζιστικές ομάδες πραγματοποιούσαν σε ολόκληρη την Ουκρανία το 2014, με τη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, που τότε τις είχαν ονομάσει ως «υπερασπιστές της ελευθερίας», ενώ σήμερα είναι ενταγμένες στον κρατικό μηχανισμό της Ουκρανίας.
Αυτές οι ομάδες αξιοποιήθηκαν ως δυνάμεις κρούσης της αστικής τάξης της Ουκρανίας που επεδίωκε την πρόσδεση στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο.
Το χρονικό της σφαγής
Η Πρωτομαγιά του 2014 βρίσκει την Ουκρανία στις φλόγες.
Οι συγκρούσεις μεταξύ των αντικυβερνητικών (στην πλειοψηφία τους ρωσόφωνων) Ουκρανών και των εθνικιστικών και φασιστικών δυνάμεων, που αναδείχτηκαν πραξικοπηματικά στην εξουσία του Κιέβου από το Φλεβάρη του 2014, έχουν πάρει πλέον ανοικτά ένοπλη μορφή στις περιοχές του Ντονμπάς στην Ανατολική Ουκρανία.
Αντικυβερνητικές διαδηλώσεις πραγματοποιούνται σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας, ενώ στην Οδησσό την Πρωτομαγιά πραγματοποιήθηκε μια μαζική διαδήλωση με αντικυβερνητικά συνθήματα.
Την επομένη και ενώ πραγματοποιήθηκε νέα αντικυβερνητική διαδήλωση στην Οδησσό, οι φασίστες του «Δεξιού Τομέα» προσπάθησαν αρχικά να προβοκάρουν επεισόδια με αντικυβερνητικούς διαδηλωτές. Κάποιοι, μάλλον από αυτούς που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιχείρηση στρατιωτικού τύπου, έφεραν μια κόκκινη ταινία στα χέρια (προφανώς για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους) ενώ φορούσαν και τη λεγόμενη μαυρο-πορτοκαλί κορδέλα του «Αγίου Γεωργίου» (πρόκειται για ένα σύμβολο που χρησιμοποιούσαν οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν σύγχυση). Τέτοια κόκκινη ταινία φορούσαν και αρκετοί αστυνομικοί, ενώ και ανώτεροι αξιωματικοί φαίνονται να μένουν άπραγοι και να παρατηρούν τις συμπλοκές.
Το μπλοκ των αντικυβερνητικών διαδηλωτών που αποτελούνταν από εργαζόμενους και συνδικαλιστές περικυκλώθηκε και αναγκάστηκε να καταφύγει, προκειμένου να προστατευτεί, στο κτίριο των Συνδικάτων.
Οι νεοναζί πολιορκούν το κτίριο και πετούν βόμβες μολότοφ με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πυρκαγιά στο κτίριο.
Τότε καταγράφονται και οι σκηνές φρίκης: Ρωσόφωνοι διαδηλωτές, που είχαν εγκλωβιστεί από την πυρκαγιά που έβαλαν οι νεοναζί, πηδούν από τα παράθυρα του δεύτερου και τρίτου ορόφου, προκειμένου να ξεφύγουν από τη φωτιά και τους καπνούς. Κάτω όμως από το κτίριο τους περιμένουν οι νεοναζί του «Δεξιού Τομέα», οι οποίοι, οπλισμένοι με περίστροφα, μαχαίρια και ρόπαλα, αποτελειώνουν όσους επιζούν της πτώσης.
Τις φρικιαστικές σκηνές της εν ψυχρώ δολοφονίας όσων προσπαθούσαν να διαφύγουν, καταγράφουν δεκάδες βίντεο των ημερών, καθώς και ρεπορτάζ τηλεοπτικών σταθμών, ανάμεσά τους και ελληνικών.
Ακόμα, γνωστοί φασίστες που συμμετείχαν και στα επεισόδια στην πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου, εμφανίζονται και στην Οδησσό και μάλιστα να πυροβολούν ανθρώπους που είτε έβγαιναν στα παράθυρα για να αναπνεύσουν είτε κατάφερναν να βγουν από το φλεγόμενο κτίριο.
Οι εικόνες που αντίκρισαν οι πυροσβέστες μετά το μακελειό είναι απερίγραπτες με πολλά καμένα πτώματα να είναι μη αναγνωρίσιμα, ενώ σε αυτές τις συνθήκες και ο αριθμός των 100 θυμάτων είναι μάλλον υποτιμημένος, με κάποιες μαρτυρίες κατοίκων της Οδησσού να μιλούν για πολύ περισσότερους απανθρακωμένους ανθρώπους.
Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα που αρχικά η κυβέρνηση του Κιέβου προσπάθησε να υποβαθμίσει και να αποδώσει σε σύγκρουση οπαδών ομάδων (επειδή στα φασισταριά υπήρχαν και χούλιγκανς) ή σε προβοκάτσια της Ρωσίας, αναγκάστηκε τελικά να δηλώσει ότι έχει διατάξει έρευνα για να διευκρινιστούν οι συνθήκες του εμπρησμού. Η έρευνα των αρχών τότε δεν είχε καταλήξει σε συμπέρασμα και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο…
Αυτοί που έκαναν το έγκλημα της Οδησσού, οι διάφορες ναζιστικές ομάδες είναι που επιχείρησε να ξεπλύνει μόλις χτες σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο Β. Ζελένσκι. Ερωτώμενος για τις ομιλίες των φασιστοειδών του «Αζόφ» στο ελληνικό κοινοβούλιο και για τον χαρακτήρα του «τάγματος Αζόφ», ο Ζελένσκι απάντησε πως τέτοιου τύπου ναζιστικά τάγματα «αρχικά ήταν εθελοντές που είχαν τη νεοναζιστική ιδεολογία, κάποια παρέμειναν στο στρατιωτικό σκέλος και κάποιοι έγιναν πολιτικοί. Όσοι παρέμειναν στρατιώτες είναι μέρος του στρατού της Ουκρανίας πλέον»… Μετά από όλα αυτά ο καθένας μπορεί να καταλάβει γιατί η σφαγή της Οδησσού έχει μπει στο αρχείο των αρχών ως προς τη διερεύνησή της…