Γιατί ναι, μπορεί ο covid-19 είναι ο «αόρατος εχθρός» όπως μάθαμε να τον λέμε αλλά ο άνθρωπος δεν κινδυνεύει αποκλειστικά και μόνο από αυτό.
Και δεν είναι δυνατόν κάθε μέρα, όλη την ημέρα να ασχολείται κανείς αποκλειστικά και μόνο με αυτό.
Μένουμε σπίτι; Ναι!
Κάνουμε τις άκρως απαραίτητες μετακινήσεις; Τις κάνουμε!
Ενημερωνόμαστε κάθε απόγευμα για τα επίσημα νέα δεδομένα από το Υπουργείο Υγείας; Το κάνουμε!
Αν σεβόμαστε τον εαυτό μας και την ψυχική μας υγεία οφείλουμε να αναρωτηθούμε πια όλο το υπόλοιπο τι μας χρειάζεται;
Εκπομπές επί εκπομπών όπου ακούγονται τα ίδια και τα ίδια.
Μακάβριες εικόνες που ισχύουν και δεν ισχύουν.
Μουσικές σαν από ταινίες θρίλερ για να ανακοινωθούν για χιλιοστή φορά οι νέοι αριθμοί των νεκρών.
Ερωτήσεις επί ερωτήσεων για σαφείς προβλέψεις που λογικό είναι να μην φτάνουν ποτέ σε σαφείς απαντήσεις αφού η πορεία του ιού παγκοσμίως είναι κάτι που κυμαίνεται.
Καραμέλες μοιράζονται δωρεάν από παντού που καθώς η γεύση τους είναι «πάνπικρη» ο καθένας προσαρμόζει τη δική του γεύση και κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
Άλλη η καραμέλα «θεωρία συνομωσίας», άλλη «αόρατος εχθρός», άλλη «ασυμπτωματικός ασθενής», πολλές, πάρα πολλές καραμέλες!
Μένοντας σπίτι ο καθένας ήρθε αντιμέτωπος με την προσωπική του ζωή εκτός δουλειάς.
Το να αναπαράγει τα ίδια και τα ίδια σχετικά με τον ιό και να βρίσκεται σε πανικό είναι το ίδιο που έκανε όλη του τη ζωή μέσα σε ένα «δεν έχω χρόνο»!
Γιατί βεβαίως ούτε τώρα ο φόβος και ο πανικός του αφήνουν χρόνο να δει αν αυτό που αναγκαστικά συνάντησε στο ίδιο του το σπίτι μπορεί να το αντέξει. Πάλι δεν προλαβαίνει «εδώ θα πεθάνουμε όλοι, με αυτά θα ασχολούμαι;»
Ε δεν θα πεθάνουμε όλοι οπωσδήποτε από τον covid-19!!! Μας αρέσει δεν μας αρέσει έτσι έχουν τα πράγματα.
Δεν χρειάζεται να καλύπτουμε το χρόνο μας με πανικό για να έχουμε κάτι να κάνουμε και ταυτόχρονα να μην κάνουμε τίποτα.
Δεν χρειάζεται να μαγειρεύουμε και να τρώμε όλη την ημέρα γιατί καλώς ή κακώς το καλοκαιράκι θα έρθει και για το ότι θα έχουμε δύσπνοια από το βάρος μας δεν θα φταίει ο covid-19.
Ας πάψουμε λοιπόν να αναμασάμε τα ίδια και να συμμετέχουμε σε όποια μορφή καταστροφολογίας.
Δεν έχει νόημα πλέον.
Τι δεν μας αρέσει σε αυτό που συναντήσαμε μέσα στο ίδιο μας το σπίτι;
Τα ενδιαφέροντα που ποτέ δεν είχαμε;
Τον ποιοτικό χρόνο με τον εαυτό μας που ποτέ δεν ψάξαμε;
Τα παιδιά μας που δεν τα μάθαμε να έχουν όρια;
Τη μοναχικότητά μας που ενώ δεν μας άρεσε δεν κάναμε κάτι να την αλλάξουμε;
Τους δικούς μας ανθρώπους που ενώ δεν μας κάλυπταν συναισθηματικά, «ελλείψει χρόνου» το προσπερνούσαμε;
Τη βία που ποτέ δεν βρήκαμε το κουράγιο να καταγγείλουμε γιατί νομίζαμε ότι λείποντας το ελέγχουμε ή γιατί ντρεπόμασταν να μιλήσουμε;
Την υπερβολική κατανάλωση φαγητού κάθε φορά που θέλαμε να αποφύγουμε τα συναισθήματά μας;
Το να παρατάμε γενικότερα τα κουπιά της βάρκας μας σε κάθε δύσκολη στιγμή αφήνοντάς την ακυβέρνητη και «όπου μας βγάλει»;
Ο covid-19 μοιάζει με ένα παγκόσμιο «Ξυπνητήρι»!!!
Ξυπνήσαμε. Καιρός να σκεφτούμε.
Ελέγξτε μήπως τυχόν και πατάτε «αναβολή» από τότε που χτύπησε το ξυπνητήρι του covid-19.
Δεδομένου ότι:
Ο πανικός αποκοιμίζει τη σκέψη μας.
Ο φόβος είναι σωτήριος μέχρι εκείνο το σημείο που μας ωθεί να προσέχουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Μετά λειτουργεί σαν το μπούμερανγκ.
Μπορούμε να τηρήσουμε αυτά που πρέπει χωρίς να είμαστε υπνωτισμένοι.
Ας πάρουμε θέση στα πράγματα.
Άλλωστε όλες οι ασθένειες ώσπου να δώσουν σύμπτωμα στο σώμα μας αόρατες είναι.
Ας προσέξουμε, ας προφυλάξουμε λίγο περισσότερο την ψυχή μας.
Ας μην αποξενωνόμαστε ψυχικά από τον διπλανό μας.
Ας βάλουμε το προσωπικό μας φίλτρο σε ό,τι ακούγεται γύρω μας.
Γιατί ο covid-19 μπορεί να είναι φονικός αλλά δεν ξέρω πως θα είμαστε σαν άνθρωποι στο κοντινό μέλλον αν βάζουμε μέσα μας αφιλτράριστα όλα τα παρελκόμενα.
Εγώ σας εύχομαι από καρδιάς να είστε καλά.
Εσείς πάρτε μολύβι και χαρτί και αρχίστε να σημειώνετε και να κάνετε σχέδια. Ό,τι δεν σας αρέσει όσο μπορείτε να το αλλάξετε. Προετοιμαστείτε για τις αλλαγές σας.
Γιατί ένα είναι σίγουρο: Ο covid-19 κάποια στιγμή θα φύγει.
Μαρία Ι. Λούη
Κλινική ψυχολόγος