«Ελεύθερες ουσίες – κλειδωμένα όνειρα! Με συλλογική ευθύνη αγωνιζόμαστε για την αληθινή ουσία της ζωής!», επισημαίνει το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) στη διακήρυξή του, για την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών στις 26 Ιούνη.
«Η επιδείνωση της τοξικοεξάρτησης δεν θα λήξει με το πέρας της πανδημίας. Ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ενάντια στις συνέπειες της χρήσης τους στη συνείδηση και τη δράση της νέας γενιάς είναι υπόθεση του λαού, είναι δικός του, είναι δικός μας αγώνας», αναφέρει το ΕΣΥΝ.
Απευθύνουμε, συνεχίζει, «κάλεσμα σε όλους, μέσα από τους μαζικούς φορείς, τα σωματεία, τους συλλόγους γονέων, ιδιαίτερα στους νέους μέσα από τις Οργανώσεις τους (μαθητικά Συμβούλια, Φοιτητικούς Συλλόγους), να πυκνώσουν τις γραμμές του αντιναρκωτικού κινήματος. Να ενσωματώσουν στη δράση τους τα αιτήματά του».
Σημειώνεται ότι με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών γίνονται εκδηλώσεις από το ΕΣΥΝ σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Ολόκληρη η διακήρυξη του ΕΣΥΝ έχει ως εξής:
«Με την πανδημία του Covid-19 φάνηκαν πιο έντονα οι κοινωνικές αιτίες που οδηγούν σε επιδείνωση της χρήσης και της εξάρτησης από ουσίες, καθώς και οι σχετικές προθέσεις και ευθύνες πολλών κυβερνήσεων. Συγκεκριμένα, συνθήκες όπως η ανεργία, η οικονομική αβεβαιότητα, η κοινωνική απομόνωση, αλλά και το αίσθημα ανασφάλειας απέναντι στις συνέπειες της πανδημίας όξυναν τους ψυχολογικούς παράγοντες που ευνοούν την έναρξη, την αύξηση, τη συστηματοποίηση της χρήσης, ιδιαίτερα σε χώρες που εφαρμόζουν ή συζητούν τη νομιμοποίηση της κάνναβης με διάφορες μορφές. Οι ίδιες αιτίες έχουν οδηγήσει στο να εγκαταλείπουν περισσότεροι χρήστες τη θεραπεία αλλά και να μειώνεται η ζήτησή της. Δεν είναι τυχαίο ότι σε μία σειρά από χώρες οι χρήστες αναφέρουν ότι ξεκίνησαν τη χρήση ως απάντηση στις συνέπειες των περιοριστικών μέτρων λόγω πανδημίας. Ταυτόχρονα, η Αυστραλία σημείωσε αύξηση της χρήσης ναρκωτικών κατά 49%, οι ΗΠΑ κατά 46% και η Μεγάλη Βρετανία κατά 44%.
Η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη αύξηση των επιπέδων άγχους, μοναξιάς και θυμού κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, είναι “λογικό” να διαπιστώνεται στη μέτρηση των λυμάτων διπλασιασμός της κατανάλωσης κοκαΐνης το Μάρτη του 2020, τετραπλασιασμός της το Νοέμβριο του ίδιου έτους και αύξησή της κατά περίπου 20% τρεις μήνες αργότερα…
Όλα αυτά φάνηκαν σαν ευκαιρία σε μία σειρά από κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς!
Ευκαιρία για να βρουν ένα νέο πεδίο κερδοφορίας για να βγουν από την οικονομική κρίση που επιτάχυνε η πανδημία. Έφεραν λοιπόν ή ετοιμάζουν μέτρα που νομιμοποιούν την ιατρική και την ψυχαγωγική χρήση της κάνναβης. Νομιμοποίηση που συνοδεύεται από την αθώωση των εξαρτησιογόνων χαρακτηριστικών της. Έτσι:
Ο ΟΗΕ, έπειτα από πολλές πιέσεις, αποφάσισε να αφαιρέσει την κάνναβη από την κατηγορία των πολύ επικίνδυνων εθιστικών ουσιών (διατηρώντας την πάντως στον πίνακα όπου αναφέρονται γενικά τα διαθέσιμα ναρκωτικά).
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάνθηκε ότι η κανναβιδιόλη (CBD) δεν είναι ναρκωτικό αλλά τρόφιμο (αν και οι γνώσεις για τις επιπτώσεις της στον ανθρώπινο οργανισμό είναι περιορισμένες) και κατάργησε το φαρμακευτικό έλεγχο στα σκευάσματά της, διευκολύνοντας έτσι την κυκλοφορία τους.
Αυτή η νομιμοποίηση στοχεύει ιδιαίτερα τη νεολαία, στην οποία βλέπουν ένα ανεκμετάλλευτο καταναλωτικό κοινό. Της παρουσιάζουν τη χρήση κάνναβης (και άλλων ναρκωτικών) σαν πράξη “ελευθερίας” και “προσωπικής επιλογής”. Αυτούς τους παραπλανητικούς όρους χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν τα τεράστια κέρδη που αποκομίζουν από επενδύσεις στην παραγωγή και εμπορία προϊόντων κάνναβης. Επιπλέον, η κάνναβη είναι στα χέρια τους ένα τεράστιο όπλο καταστολής και ιδεολογικής χειραγώγησης ενάντια στις συλλογικές διεκδικήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι στις ΗΠΑ εξαιρέθηκαν από τα lockdown τα μαγαζιά λιανικής πώλησης κάνναβης…
“Λειτουργικός” ή “μη λειτουργικός” χρήστης: Νέο ψευτοεπιστημονικό όχημα νομιμοποίησης!
Το πεδίο κερδοφορίας από τα ναρκωτικά είναι λοιπόν πολύ μεγάλο. Για να προχωρήσει η “ελεύθερη” εκμετάλλευσή του, δημιούργησαν τον ψευτοδιαχωρισμό σε “λειτουργικούς” και “μη λειτουργικούς” χρήστες, σε “ακίνδυνη” και “επικίνδυνη” χρήση ναρκωτικών. Ουσιαστικά, θεωρούν επικίνδυνες ουσίες μόνο τα οπιούχα (ηρωίνη κλπ.), τα οποία θα αντιμετωπίζονται με τη χορήγηση υποκατάστατων (μεθαδόνης κλπ.) και απενοχοποιούν σχεδόν όλες τις άλλες ναρκωτικές ουσίες. Ο βαθμός χρήσης κι εξάρτησης μπαίνει στις… “επιλογές” του χρήστη, δεν επηρεάζεται από κανένα ψυχολογικό χαρακτηριστικό του, από καμία κοινωνική συνθήκη. Γίνεται και αυτός ατομική ευθύνη όπως η προστασία από την πανδημία, οι σχολικές επιδόσεις, η εργασία ή η ανεργία, η πρόσβαση στον αθλητισμό, στον πολιτισμό κλπ. Έτσι απαλλάσσονται τα κράτη και οι διεθνείς οργανισμοί από τις δικές τους ευθύνες και δικαιολογούν τη μηδαμινή χρηματοδότηση της πρόληψης (όχι πάνω από 0,02% σε κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ), τη διάλυση των “στεγνών” προγραμμάτων θεραπείας…
Σε αυτή τη λογική κινείται και το ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης για τα ναρκωτικά 2021-2025, που προκρίνει τα υποκατάστατα και τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης ως αποκλειστικές μορφές “θεραπείας” και την καταστολή σαν πρόληψη, τη στιγμή που στην ΕΕ 25 εκατομμύρια είναι συστηματικοί χρήστες κάνναβης και το 1/3 των μαθητών δηλώνει ότι έχει εύκολη πρόσβαση σ’ αυτή την ουσία (2,4% έχουν δοκιμάσει κάνναβη ήδη στα 13 τους χρόνια).
Στην Ελλάδα, το 50% των μαθητών θεωρεί την κάνναβη “ακίνδυνη”. Όμως, 40% των μαθητών που κάνουν χρήση εμφανίζουν υψηλό κίνδυνο εξάρτησης από την κάνναβη. Σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση διατήρησε ή επιδείνωσε:
Την υποστελέχωση των Κέντρων Πρόληψης, καθιστώντας ακόμα πιο δύσκολο το έργο τους ιδιαίτερα στις νέες συνθήκες της πανδημίας, ενώ δεν πήρε κανένα μέτρο προετοιμασίας των νέων απέναντι στα ναρκωτικά, εν όψει του δεύτερου και τρίτου κύματός της.
Την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των θεραπευτικών προγραμμάτων ενώ πολλαπλασιάζονται οι ανάγκες στήριξης και οι πιθανότητες υποτροπής των θεραπευόμενων. Από το 2009 οι δαπάνες για τον ΟΚΑΝΑ έχουν μειωθεί κατά 30% και για το ΚΕΘΕΑ κατά 50%. Μάλιστα, το προσωπικό στο ΚΕΘΕΑ τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί κατά 21%.
Την προσπάθεια αλλοίωσης του χαρακτήρα του ΚΕΘΕΑ μέσω του κανονισμού που πρότεινε το διορισμένο ΔΣ του. Μεταξύ άλλων, η ένταξη της “μείωσης της βλάβης” στους σκοπούς των θεραπευτικών κοινοτήτων αποτελεί επίθεση στην ίδια την αποτελεσματικότητά τους.
Έφερε νόμο για την παραγωγή, διάθεση κι εξαγωγή προϊόντων κάνναβης με περιεκτικότητα σε THC μεγαλύτερη του 2%, δηλαδή με ψυχοτρόπο δράση, χωρίς να απαιτείται έγκριση από τον ΕΟΦ!
Δεν θα ανεχτούμε αυτή την εγκληματική “αντιναρκωτική” πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ
Χρειάζονται ΤΩΡΑ ουσιαστικά μέτρα ενίσχυσης της πρόληψης και της θεραπείας
Η επιδείνωση της τοξικοεξάρτησης δεν θα λήξει με το πέρας της πανδημίας. Ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ενάντια στις συνέπειες της χρήσης τους στη συνείδηση και τη δράση της νέας γενιάς είναι υπόθεση του λαού, είναι δικός του, είναι δικός μας αγώνας. Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους, μέσα από τους μαζικούς φορείς, τα σωματεία, τους συλλόγους γονέων, ιδιαίτερα στους νέους μέσα από τις Οργανώσεις τους (μαθητικά Συμβούλια, Φοιτητικούς Συλλόγους), να πυκνώσουν τις γραμμές του αντιναρκωτικού κινήματος. Να ενσωματώσουν στη δράση τους τα αιτήματά του.
Απαιτούμε τώρα:
Ενίσχυση του ρόλου των Κέντρων Πρόληψης. Εφαρμογή προγραμμάτων κατά των εξαρτήσεων σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στα στρατόπεδα. Άμεσες προσλήψεις με σκοπό την πλήρη στελέχωση με μόνιμο προσωπικό. Άμεση δημιουργία νέων Κέντρων Πρόληψης σε περιοχές που υπάρχει αυξημένη ανάγκη.
Έγκριση και εφαρμογή εξειδικευμένων επιστημονικών προγραμμάτων πρόληψης προσαρμοσμένης στις συνθήκες της πανδημίας.
Αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής, προστασία των ανέργων και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων. Ενίσχυση της δωρεάν αθλητικής και πολιτιστικής δραστηριότητας των νέων ανθρώπων.
Άμεση κατάργηση της ΠΝΠ του 2019 που επιβάλλει διορισμό του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ από την κυβέρνηση και όχι μέσω εκλογών. Καμία αλλαγή του Κανονισμού Λειτουργίας του ΚΕΘΕΑ προς την κατεύθυνση που πρότεινε το διορισμένο ΔΣ του.
Δημιουργία νέων “στεγνών” προγραμμάτων όπου υπάρχει ανάγκη και άμεση πρόσληψη όλου του απαραίτητου μόνιμου προσωπικού με επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Πολλαπλασιασμό των κέντρων ενημέρωσης, των προγραμμάτων δράσης στο δρόμο, των κέντρων υποστήριξης χρηστών με κρατική χρηματοδότηση. ΟΧΙ στους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης.
Παύση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας ιδιωτικών φορέων και ΜΚΟ στους τομείς Πρόληψης και Απεξάρτησης. Πρόληψη και απεξάρτηση δημόσια και δωρεάν για όλους.
ΟΧΙ στη νομιμοποίηση της κάνναβης. ΟΧΙ στους αντιεπιστημονικούς διαχωρισμούς των ναρκωτικών σε “μαλακά/σκληρά”, των χρηστών σε “λειτουργικούς/μη λειτουργικούς”, της χρήσης σε “ακίνδυνη/επικίνδυνη”».