Έξι χρόνια μετά την άσκηση κακουργηματικών ποινικών διώξεων αλλά και την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης σε βάρος αρκετών κατηγορούμενων γνωστών επιχειρηματιών, οι δικαστές έκριναν ότι δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της απάτης που αποδίδονταν στον πρώην πρόεδρο του Ιδρύματος Άγγελο Φιλιππίδη, στον επιχειρηματία Δημήτρη Κοντομηνά, στον πρώην αναπληρωτή γενικό διευθυντή επενδυτικής τραπεζικής και θυγατρικών εταιρειών του ΤΤ Μάριο Βαρότση και στους συνεργάτες του επιχειρηματία Ιωάννη Ρόρρη και Αλεξάνδρα Λιακόπουλου.
Μάλιστα, σύμφωνα με την αγόρευση της εισαγγελικής λειτουργού, δεν παραπλανήθηκαν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Τ.Τ που ενέκριναν τα επίμαχα δάνεια καθώς γνώριζαν το περιεχόμενο της συμφωνίας μεταξύ του κ. Κοντομηνά και του πιστωτικού ιδρύματος, ενώ ούτε ο επιχειρηματίας παρουσίασε, είτε ο ίδιος, είτε οι συνεργάτες του, ψευδή στοιχεία στα μέλη του ΔΣ.
Συνεπώς, κατά την εισαγγελέα η έκθεση της Deloitte που αφορούσε στην αξία της εταιρείας Bestline συμφερόντων Κοντομηνά ήταν σωστή, δεν αντικρούστηκε από αντίθετη έκθεση και καλώς στηρίχθηκε το ΤΤ σε αυτήν.
«Με την απαλλακτική απόφαση, σε μια υπόθεση που ξεκίνησε το 2014 με την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης, αποδείχθηκε σήμερα ότι όχι μόνο δεν τέλεσε ο κ. Δ. Κοντομηνάς τις αποδιδόμενες πράξεις, αλλά κυρίως ότι ουδέποτε είχε τελεσθεί οιαδήποτε αξιόποινη πράξη», δήλωσαν αμέσως μετά την ανακοίνωση της ετυμηγορίας οι συνήγοροι υπεράσπισης του Δημήτρη Κοντομηνά, Άρης Τζανετής, Γρηγόρης Τσόλιας και Δημήτρης Κούρεντας.
Από την πλευρά του ο Αλέξης Στεφανάκης, συνήγορος υπεράσπισης του Μάριου Βαρότση δήλωσε: «Σήμερα είχαμε την έκδοση της απόφασης του Γ´ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, με την οποία κηρύχθηκε ομόφωνα αθώος για το αδίκημα της απάτης ο εντολέας μου, Μάριος Βαρότσης, πρώην Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Επενδυτικής Τραπεζικής και Θυγατρικών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Δηλώνω ιδιαίτερα ικανοποιημένος και δικαιωμένος για την απόφαση, έστω μετά σχεδόν 7 έτη, χωρίς όμως να ξεχνάμε τις τόσες αστοχίες και πλημμέλειες της ανακριτικής διαδικασίας όσο και του παραπεμπτικού βουλεύματος».
Στην προκειμένη περίπτωση η εκκαθαρίστρια εταιρεία (PQH) δεν κατέθεσε σχετική δήλωση. Έτσι, από τη στιγμή που «έφυγε» το βασικό αδίκημα της «απιστίας» συμπαρασύροντας και τη «νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα» έπαυσε η ποινική δίωξη των κατηγορουμένων.