Ισχυρές δυνάμεις της Πυροσβεστικής κινητοποιήθηκαν μετά από μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην Ιερά Μονή Βαρνάκοβας, στο Ευπάλιο Φωκίδας.
Στην περιοχή έπνεαν ισχυροί άνεμοι που τροφοδότησαν τις φλόγες, οι οποίες ξεκίνησαν από τη Μονή λίγο πριν τις 9 το βράδυ της Κυριακής (14/6).
Στο σημείο έσπευσαν 26 πυροσβέστες με 8 οχήματα, καθώς και μια ομάδα πεζοπόρου τμήματος.
Οι μοναχές πρόλαβαν και εγκατέλειψαν τη Μονή και είναι ασφαλείς.
Η εικόνα της Παναγίας της Βαρνάκοβας που τόσο είχε «ταλαιπωρηθεί» από καταστροφές για χρόνια, κάηκε σχεδόν ολόκληρη.
Στην μονή πήγε ο Μητροπολίτης Φωκίδας κ. Θεόκτιστος, ενώ στο σημείο έσπευσε για βοήθεια και ο πατέρας Αυγουστίνος από την μονή της Σκάλας.
Η Ιερά Μονή Παναγίας Βαρνάκοβας, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι ένα από τα ιστορικότερα Μοναστήρια της Ελλάδας. Ιδρύθηκε κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο, το έτος 1077, από τον Όσιο Αρσένιο τον Βαρνακοβίτη και γρήγορα ανεδείχθη σε θρησκευτικό κέντρο μεγάλης ακτινοβολίας, θέση που διατηρεί μέχρι και σήμερα, αποκαλούμενη «η Αγία Λαύρα της Ρούμελης». Το χαρακτηριστικό της όνομα «Βαρνάκοβα» (ή «Βερνίκοβα», ή «Βερνίκωβα»), πιθανώς προέρχεται από παλαιότερο σλαβικό τοπωνύμιο.
Οι Κομνηνοί, άρχοντες του Δεσποτάτου, αγάπησαν τόσο πολύ την Παναγία τη Βαρνάκοβα, ώστε μερικοί εξ αυτών επέλεξαν το καθολικό της Μονής ως τόπο ενταφιασμού τους. Μάλιστα, τουλάχιστον δύο από αυτούς έγιναν μοναχοί: ο Αλέξιος, με το όνομα Ακάκιος, ο κάποτε ηγούμενος (όπως αναφέρθηκε ήδη) και ο πατέρας του Εμμανουήλ, με το όνομα Ματθαίος. Το 1919, ο αρχαιολόγος Αναστάσιος Ορλάνδος ανακάλυψε τους τάφους τους κάτω από το δάπεδο του εσωνάρθηκα, ενώ σώζονται μέχρι σήμερα στη Μονή οι επιτύμβιες πλάκες.
Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, η Μονή διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο ως εθνικό και πατριωτικό κέντρο. Υπήρξε κρησφύγετο-ορμητήριο πολλών Κλεφτών και Αρματωλών της γύρω περιοχής (όπως οι Δήμος Σκαλτσάς ή Σκαλτσοδήμος, Κωνσταντάρας ή Ζαχαριάς, Καλύβας), ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που ενεπλάκη σε ένοπλη αντιπαράθεση με τους Τούρκους, λόγω της φιλοξενίας κυνηγημένων Ελλήνων οπλαρχηγών. Σε διάφορες μάχες της περιοχής την περίοδο της Επανάστασης του 1821 έλαβε σημαντικό ρόλο και ο μοναχός της μονής Παρθένιος Ζωγράφος, αποκαλούμενος για τη δράση του και «Παπαφλέσσας της Δωρίδας».
Δείτε εικόνες και βίντεο από το npress.gr: