Ένα πρόγραμμα όπου εναλλάσσονταν οι μελωδικές μπαλάντες με τα ρυθμικά εμβατήρια, ένα πρόγραμμα πλημμυρισμένο με νότες και στίχους μεγάλων συνθετών και ποιητών που έκαναν τραγούδια τους αγώνες, τους πόθους και των αγωνίες των ανθρώπων του μόχθου, σμιλεμένο με τις μοναδικές ερμηνείες της Μαρίας Φαραντούρη ήταν αυτό που απόλαυσαν οι χιλιάδες του κόσμου που συμμετείχε στη μεγάλη συναυλία της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά.
Με το «Μέρα Μαγιού μου Μίσεψες», το τραγούδι – ύμνο στην πάλη της εργατικής τάξης, από τον «Επιτάφιο» του Γ. Ρίτσου που μελοποίησε μοναδικά ο Μ. Θεοδωράκης, η σπουδαία ερμηνεύτρια σήμανε την έναρξη της μεγάλης συναυλίας.
Για να συνεχίσει με ένα πρόγραμμα που από τις πρώτες νότες φάνηκε ότι ήταν πολλά υποσχόμενο, αφού ακολούθησε το «Εις Σάμον» του Ανδρέα Κάλβου, μελοποιημένο τα μαύρα χρόνια της χούντας από τον Μ. Θεοδωράκη, να σημαίνει εμβληματικά ότι «θέλει αρετή και τολμήν η ελευθερία».
Ανεβαίνοντας στην σκηνή, η Μαρία Φαραντούρη ευχαρίστησε το ΚΚΕ και το κοινό, και θυμήθηκε ένα σύνθημα που ακουγόταν από τα νιάτα της: «Αγωνιζόμαστε και τραγουδάμε, τραγουδάμε και αγωνιζόμαστε”.
Κατανυκτική ήταν η ατμόσφαιρα όταν η Μ. Φαραντούρη ερμήνευσε την «Αυλή» σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου και μουσική Μίκη Θεοδωράκη που καταγγέλλει τα βασανιστήρια της χούντας.
Το κοινό καταχειροκρότησε, φωνάζοντας δυνατά «μπράβο», ενώ στη συνέχεια τα χειροκροτήματα έγιναν ρυθμικά ακολουθώντας τη μουσική στο «Ποιος τη ζωή μου;».
Κάπως έτσι εναλλάσσονταν και συνεχιζόταν ένα πρόγραμμα με εξαιρετικά τραγούδια από τα οποία δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα «Λιανοτράγουδα» που ερμήνευσε καταχειροκροτούμενος ο Κώστας Τριανταφυλλίδης, τα τραγούδια του Μαουτχάουζεν του μοναδικού Ιάκωβου Καμπανέλλη με τη Μαρία Φαραντούρη κ.α.
Εντονες ήταν και οι αναφορές στα τραγούδια που ενώνουν τους λαούς όπως το «Σαν το μετανάστη» του Λιβανελί, τραγούδια που υμνούν την ειρήνη όπως το ομώνυμο «Ειρήνη» που έγραψε έφηβος ο Μ. Θεοδωράκης και το τραγουδάει ο κόσμος τώρα με την ελπίδα να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία γιατί όπως σημείωσε η Μαρία Φαραντούρη «τον πόλεμο αυτό θα τον πληρώσει ο κοσμάκης».
Δεν έλειψαν βέβαια «Τα νέγρικα» του Μ. Λοΐζου αλλά και τραγούδια του Μ. Χατζηδάκι, του Θ. Μικρούτσικου, του Στ. Ξαρχάκου, κ.α.
Στη σκηνή μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη εναλλάσσονται και ερμηνεύουν μοναδικά η Ρίτα Αντωνοπούλου, η νεαρή Ελένη Καρτελιά, ο Βασίλης Γισδάκης και ο Κώστας Τριανταφυλλίδης.
Διοτί δεν συνομμορφώθην», «Επιστολή», «Ρωμιοσύνη», «Γ’ Παγκόσμιος» ήταν τα τραγούδια που με όλους τους καλλιτέχνες στη σκηνή σήμαναν την κορύφωση αυτής της μοναδικής βραδιάς.
Ο μαέστρος της βραδιάς Μανόλης Ανδρουλιδάκης ευχαριστεί από σκηνή το κοινό και τη Μαρία Φαραντούρη, και παρουσιάζει των συγκρότημα των εξαιρετικών μουσικών που πλαισίωσαν τη συναυλία: Αχιλλέας Γουάστορ (πιάνο), Ηρακλής Ζάκας (μπουζούκι), Σταύρος Καβαλιεράτος (κοντραμπάσο), David Lynch (πνευστά), Μιχάλης Πορφύρης (τσέλο), Γρηγόρης Συντρίδης (ντραμς), Γιώργος Τσοκάνης (keyboards), Μανόλης Ανδρουλιδάκης (κλασική κιθάρα) και Χρήστος Μιχάλης (ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα).
Ο κόσμος όρθιος χειροκροτά παρατεταμένα. Ζητάει και άλλο. Και τα ανκόρ είναι επιβεβλημένα: «Ήταν 18 Νοέμβρη», «Το γελαστό παιδί» και στο τέλος όλοι μαζί καλλιτέχνες και κοινό «Το δίχτυ».
Λόγια και μελωδίες – «βάλσαμο», κι απάντηση για πολλά βάσανα: Για τα χαμηλά μεροκάματα, για την ανεργία, για τις ανάγκες που κατάντησαν πολυτέλειες. Γι αυτό, τελειώνοντας η συναυλία, το σύνθημα ακούστηκε δυνατά: «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!». Και το ραντεβού ανανεώθηκε, για τη συγκέντρωση της Κυριακής!
Μετά τη συναυλία, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, συνεχάρη τους συντελεστές.
