Μία υπέροχη τρυφερή γεμάτη λυρισμό ταινία είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την Τρίτη 31 Αυγούστου 2021 στα πλαίσια του φεστιβάλ γέφυρες που λαμβάνει χώρα στην Αρχαία Κόρινθο.
Ο τίτλος της ταινίας “Από το σιτάρι στο ψωμί….όπως παλιά”, είναι μεν δόκιμος, αλλά δεν σε προϊδεάζει για τα συναισθήματα που θα νιώσεις παρακολουθώντας τη.
Και δεν σε προϊδεάζει γιατί η μοναδική τρυφερότητα πού βγαίνει αβίαστα σε κάθε σκηνή, είναι τόσο μοναδική και τόσο σπάνια πού πολύ δύσκολα μπορεί ένας θεατής να βρει μέσα στον καταιγισμό ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους του φεστιβάλ, αλλά και στα πλαίσια και άλλων φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η χάρη των λιλιπούτειων ηθοποιών που εμφανίζονται στην ταινία αποτελεί μία πύλη προς το παιδικό παρελθόν όλων μας, μία πύλη που πολύ σπάνια γίνεται κατορθωτό να ανοίξει διάπλατα.
Κάθε σκηνή της ταινίας, από την αρχή μέχρι το τέλος, μαγνητίζει το βλέμμα του θεατή και φέρνει στο μυαλό του μνήμες από τα δικά του παιδικά χρόνια, από τις δικές του προσπάθειες να μοιάσει στους “μεγάλους”.
Πραγματικά, η ταινία αυτή όχι μόνο παρακολουθείται αβίαστα μέχρι και το τελευταίο της δευτερόλεπτο, αλλά και κάθε θεατής έρχεται ενδόμυχα να κρατήσει η διάρκεια της παραπάνω, καθώς είναι από τις ταινίες που μπορείς να παρακολουθήσεις σχεδόν ατέρμονα.
Μόνο θερμά συγχαρητήρια αξίζουν στους συντελεστές της ταινίας, όχι για την τεχνική αρτιότητα, όχι για τον ήχο, όχι για την εξαιρετικά επιτυχημένη επιλογή της ασπρόμαυρης εικόνες, αλλά για το γεγονός ότι κατάφεραν να γυρίσουν μία ταινία με παιδιά που μας κάνει όλους παιδιά.