Κύριε Υπουργέ
Με την « Λευκή Βίβλο Προστασίας του Πολίτη » που παρουσιάστηκε πρόσφατα από την κυβέρνηση, « αναβαθμίζεται » ακόμα περισσότερο η καταστολή ενάντια στους αγώνες του λαού μας, ενάντια σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που αγωνίζονται και διεκδικούν μια ζωή με αξιοπρέπεια, δουλειά με δικαιώματα, επαρκείς μισθούς και συντάξεις, για την κάλυψη των σύγχρονων παροχών στην Υγεία και μέτρα προστασίας από την πανδημία, για την αναβάθμιση της Παιδείας.
Κυρίαρχο ρόλο στην καταστολή των αγώνων του λαϊκού κινήματος έχει η αστυνομία και συνεπικουρούν τα υπόλοιπα Σώματα Ασφαλείας το Λιμενικό και το Πυροσβεστικό Σώμα με τον τρόπο που το καθένα καλείτε να συμμετάσχει.
Η χρησιμοποίηση του Πυροσβεστικού Σώματος στον μηχανισμό καταστολής των αγώνων των συμπολιτών μας, παραβιάζει και αλλοιώνει τον κοινωνικό χαρακτήρα και την αποστολή του.
Δεν έχει καμία σχέση με το έργο του, που είναι να προστατεύει τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών, τις υποδομές και το φυσικό περιβάλλον της χώρας, από τους κινδύνους που προκαλούν οι φυσικές, τεχνολογικές και άλλες καταστροφές.
Είναι γεγονός ότι από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1930 που ιδρύθηκε το Πυροσβεστικό Σώμα, λειτουργούσε ως στρατιωτικοποιημένη υπηρεσία, με αντιδημοκρατικούς Εσωτερικούς Κανονισμούς που καθοριζόταν με Βασιλικά Διατάγματα όπως αυτά της 9ης Δεκεμβρίου 1948 και της 21ης Ιανουαρίου 1949.
Στην συνέχεια η στρατιωτική χούντα επέβαλε με το άρθρο 9 του Α.Ν. 360/1968 την ένταξη του Πυροσβεστικού Σώματος στα Σώματα Ασφαλείας και με το άρθρο 2 του Βασιλικού Διατάγματος 656/1972 επέβαλε την οπλοφορία στους πυροσβεστικούς υπαλλήλους προκειμένου να έχει στην διάθεσή της περισσότερες ένοπλες δυνάμεις των Σωμάτων Ασφάλειας, για να εκφοβίσει και να αντιμετωπίσει τον λαό και τους φοιτητές που είχαν αρχίσει να ξεσηκώνονται.
Τα αποτελέσματα όλων αυτών των πολιτικών επιλογών που « σιωπηρά » διατηρήθηκαν και μετά την πτώση της χούντας, ήταν να συμμετέχουν οι πυροσβέστες σε κατασταλτικές ενέργειες μέχρι και την δεκαετία του 1980, συγκεκριμένα να πραγματοποιούν ρίψεις νερού εναντίον εργαζομένων και άλλων συμπολιτών μας, με στόχο να διαλύουν τις διαδηλώσεις που πραγματοποιούσαν.
Το 1992 εκδόθηκε με το προεδρικό διάταγμα 210, ο Εσωτερικός Κανονισμός της υπηρεσίας που ισχύει μέχρι σήμερα και που διατηρεί την στρατιωτικοποιημένη δομή και μία σειρά από αντιδραστικές και αντιδημοκρατικές διατάξεις.
Οι αντιδράσεις, οι διαμαρτυρίες και οι αγώνες του συνεπούς συνδικαλιστικού κινήματος στο Π.Σ. που εκφράζονταν εκείνη την περίοδο από την Κίνηση Ενότητας Πυροσβεστών και ορισμένων πρωτοβάθμιων σωματείων, για την πραγματική αναβάθμιση της υπηρεσίας μας, έφεραν θετικά αποτελέσματα, με πρώτο και βασικότερο την μη αξιοποίηση του Π.Σ. για διάλυση πλήθους με ρίψη νερού.
Επίσης ένα από τα θετικά αποτελέσματα αυτών των αγώνων ήταν να εκδοθεί το Π.Δ. 397/1998, το οποίο ανέφερε ότι το Πυροσβεστικό Σώμα θα ενισχύει την Ελληνική Αστυνομία, τις στρατιωτικές και τις άλλες αρχές, αποκλειστικά και μόνο σε περιστατικά που θα έχουν σχέση με την αποστολή του (πυρκαγιές, διασώσεις, παροχές βοήθειας) και κατά συνέπεια δεν θα προβαίνουν οι πυροσβέστες σε καμία κατασταλτική ενέργεια σε βάρος των πολιτών.
Όμως, η στρατιωτικοποίηση του Π.Σ., η συμμετοχή και ο ρόλος του στα Σώματα Ασφαλείας και η επαναφορά της οπλοφορίας για τους προανακριτικούς υπαλλήλους, εδραιώθηκαν και ενισχύθηκαν θεσμικά ακόμα περισσότερο, με τους νόμους 3511/2006, 4249/2014 και 4662/2020.
Με την εφαρμογή των νόμων αυτών που υποτίθεται ότι θα αναδιοργάνωναν το Π.Σ., και την Πολιτική Προστασία προωθήθηκε συγκαλυμμένα, η όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των πυροσβεστών στους μηχανισμούς καταστολής των αγώνων του λαού. Άλλωστε αυτό πλέον απορρέει και από τις σχετικές αναφορές στο κείμενο της Λευκής Βίβλου για την Προστασία του Πολίτη.
Για όλους αυτούς τους λόγους:
Βλέπουμε από τα προηγούμενα χρόνια μέχρι και σήμερα, πυροσβέστες να ενισχύουν αστυνομικές δυνάμεις κόβοντας λουκέτα από κεντρικές εισόδους για να τερματιστούν καταλήψεις και κινητοποιήσεις εργαζομένων, φοιτητών και μαθητών.
Κατά την μεταναστευτική κρίση στον Έβρο, είδαμε πυροσβέστες να πραγματοποιούν ρίψεις νερού ενάντια σε πλήθος ανθρώπων.
Την περσινή χρονιά είδαμε επίσης και γερανοφόρο όχημα της υπηρεσίας μας να βρίσκεται στην Χίο, μαζί με τις αστυνομικές δυνάμεις που μετέβησαν στο νησί για να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις των κατοίκων, οι οποίοι διαμαρτυρόταν και αντιδρούσαν για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και των μεταναστών.
Παρόλα αυτά, όμως μέχρι και σήμερα ( εξαιρουμένης της περιόδου της Δικτατορίας ), η χρησιμοποίηση του Πυροσβεστικού Σώματος ενάντια στους αγώνες του λαού, δεν προβλέπεται με ρητό και συγκεκριμένο τρόπο από την σχετική νομοθεσία που είναι εν ισχύ.
Η όποια συμμετοχή του Πυροσβεστικού Σώματος σε τέτοιες ενέργειες είναι σε αντίθεση με την αποστολή του όπως συγκεκριμένα ορίζεται στους νόμους 3511/2006, 4249/2014, αλλά και στον πρόσφατο νόμο 4662/2020 ( άρθρο 74 ) που αναφέρει με σαφήνεια ότι η αποστολή του Π.Σ. είναι η ασφάλεια και η προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, του Κράτους, του φυσικού περιβάλλοντος, από καταστροφές και έκτακτες καταστάσεις και από τους κινδύνους που απορρέουν από αυτές.
Δηλαδή και από την ισχύουσα νομοθεσία απορρέει, ότι δεν μπορούν οι πυροσβέστες να χρησιμοποιούνται ως κατασταλτικός μηχανισμός των κινητοποιήσεων που πραγματοποιούν οι συμπολίτες μας.
Εντέχνως όμως έχει ξεκινήσει μία προσπάθεια από το 2006 για την δημιουργία ενός συγκαλυμμένου, ασαφούς και μη οριοθετημένου ως προς το πλαίσιο εφαρμογής νομοθετικού υπόβαθρου. Στόχος αυτής της προσπάθειας είναι να αξιοποιούνται ή να ερμηνεύονται κατά το δοκούν οι διατάξεις του, για να προσδίδουν επίφαση « νομιμοποίησης» για την εμπλοκής του Π.Σ. σε κατασταλτικές ενέργειες μέσα από τις γενικόλογες αναφορές σε διατάξεις που αφορούν:
• Είτε την συνεργασία με λοιπές δυνάμεις των Σ.Α. ( παρ. 2 άρθρου 1 Ν. 3511/2006 ).
• Είτε την αποστολή δυνάμεων του στο εξωτερικό « ….καθώς και των υποχρεώσεων που απορρέουν από το διεθνές και κοινοτικό Δίκαιο » ( παρ. 3 του άρθρου 2 Ν 3511/2006 ).
• Είτε τον σκοπό επαναφοράς της οπλοφορίας ( παρ. 4β του άρθρου 3 Ν. 3511/2006 και παρ. 4 άρθρου 76 Ν. 4662/2020 ).
• Είτε με την αμφισβήτηση της ιδιότητας του πυροσβέστη ως πολιτικού υπαλλήλου με την κατάργηση της αναφοράς του τακτικού πολιτικού Δημοσίου υπαλλήλου ( παρ. 2 του άρθρου 3 Ν. 3511/2006 ), για να δικαιολογείται η μη εφαρμογή ευνοϊκών ρυθμίσεων για το προσωπικό του Π.Σ. όπως ισχύουν για τους υπόλοιπους δημοσίους υπάλληλους ( βλ. Μισθολόγιο, Ωράριο, Υπερεργασία, Γονικές άδειες κ.λπ. ).
Με απώτερο στόχο μέσα από την σταδιακή κλιμάκωση της εμπλοκής του Π.Σ. σε κατασταλτικές ενέργειες, να εδραιώνεται το ανάλογο κλίμα αποδοχής από το προσωπικό του και την κοινωνία, ώστε να ωριμάζουν σιγά σιγά οι συνθήκες για την πλήρη « νόμιμη » ενσωμάτωσή του στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και με νομοθετική « βούλα ».
Φυσικά είναι μεγάλες και οι ευθύνες για όσους υπηρεσιακούς παράγοντες έδωσαν σχετικές διαταγές, για την παράνομη χρησιμοποίηση πυροσβεστικού προσωπικού και εξοπλισμού, σε αντίθεση την αποστολή και τις αρμοδιότητες του Πυροσβεστικού Σώματος.
Την κύρια ευθύνη όμως έχουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, γιατί συνέβαλλαν και με την χρησιμοποίηση του προσωπικού και του εξοπλισμού του Π.Σ. στην ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της κρατικής καταστολής, ενάντια στις κινητοποιήσεις όλων αυτών των ανθρώπων που αντιδρούν και αγωνίζονται για να μην περάσουν τα μέτρα που καταργούν δικαιώματα και καταστρέφουν ανθρώπινες ζωές.
Το αναχρονιστικό καθεστώς της στρατιωτικού τύπου οργάνωσης, δομής, ιεραρχίας, του Π.Σ. καθώς και της ενσωμάτωσης του στα Σώματα Ασφαλείας, υποβαθμίζει συνεχώς την κοινωνική αποστολή της υπηρεσίας μας και συγκεκριμένα:
Το άδικο και αναξιοκρατικό σύστημα της αξιολόγησης και των κρίσεων των στελεχών, έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις για την υπηρεσία μας και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που ο απόηχος των συνεπειών της εξέλιξης ανώτατων αξιωματικών της, απασχολεί έντονα ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Το επίπεδο της εκπαίδευσης και των υλικοτεχνικών υποδομών, διατηρούνται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και πίσω από τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες και μένουν δεκάδες επιστήμονες που έχουν προσληφθεί στο Π.Σ. αναξιοποίητοι.
Επιπλέον, με το καθεστώς αυτό υπάρχουν πολλές αρνητικές επιπτώσεις και στα εργασιακά μας ζητήματα, αφού μας έχει επιβληθεί διαχρονικά ένα άδικο στρατιωτικό μισθολόγιο που κρατάει καθηλωμένες τις αποδοχές, ιδιαίτερα στους χαμηλόβαθμους, και δεν προβλέπει καμία χρηματική αμοιβή για την υπερεργασία όπως προβλέπεται για όλους τους υπόλοιπους πολιτικούς υπαλλήλους, με αποτέλεσμα να έχουμε εργαστεί δωρεάν αρκετές χιλιάδες ώρες κατά την υπηρεσία μας.
Όλοι εμείς οι πυροσβέστες που συσπειρωνόμαστε με την Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών διαχρονικά έχουμε:
Καταγγείλει την επιχείρηση της μετατροπής του Π.Σ. από οργανισμό παροχής υπηρεσιών καθαρά κοινωνικού χαρακτήρα, σε τμήμα των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους ενάντια στις αγωνιστικές διεκδικήσεις των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων της χώρας, με την καταχρηστική χρησιμοποίηση των πυροσβεστικών υπαλλήλων σε καθήκοντα αντίθετα με τις αρμοδιότητες του Π.Σ.
Αντισταθεί και αγωνιστεί για να μην ψηφιστούν όλοι οι νόμοι των « υποτιθέμενων αναδιοργανώσεων » του Π.Σ., οι οποίοι αντί να το αναβαθμίσουν, το απαξιώνουν απέναντι στην κοινωνία.
Συμμετάσχει και έχουμε εκφράσει την αλληλεγγύη μας στους κοινωνικούς αγώνες του λαού μας και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να στραφούμε ενάντια σε ανθρώπους που αγωνίζονται για να καλυτερεύσουν την ζωή τους και την ζωή των οικογενειών τους.
Διαχωρίσει την θέση μας από όλες αυτές τις πλειοψηφίες του συνδικαλιστικού κινήματος στο Π.Σ., οι οποίες με την στάση τους ενισχύουν και υποβοηθούν την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση του Π.Σ. και την πλήρη μετατροπή του σε κατασταλτικό μηχανισμό του κράτους.
Κύριε Υπουργέ
Έπειτα από την κατακραυγή που έχει προκληθεί το τελευταίο διάστημα, από τον λαό και την νεολαία της χώρας που εκφράζουν καθημερινά την κάθετη αντίθεσή τους ενάντια στην καταστολή των αγώνων και των κινητοποιήσεων τους.
Καθώς επίσης και το γεγονός ότι όλα αυτά τα αρνητικά γεγονότα που έρχονται στην επικαιρότητα για τον τρόπο δράσης ανώτατων στελεχών της υπηρεσίας μας στην πυρκαγιά στο ΜΑΤΙ, που είναι απόρροια της στρατιωτικοποίησης και της ευνοιοκρατίας που υπάρχει στο Π.Σ., θεωρούμε ότι είναι αναγκαιότητα να γίνουν πράξη άμεσα:
Κατάργηση της στρατιωτικοποίησης του Πυροσβεστικού Σώματος και ο εκσυγχρονισμός του εσωτερικού του κανονισμού στα πλαίσια της κοινωνικής του αποστολής.
Θεσμοθέτηση αξιοκρατικών κρίσεων και προαγωγών για τα στελέχη του, η διασφάλιση της ομαλής διεκπεραίωσης του επιχειρησιακού έργου και των εργασιακών δικαιωμάτων των υπαλλήλων του.
Απεμπλοκή του Πυροσβεστικού Σώματος από τα Σώματα Ασφαλείας, με βασικό κριτήριο την κοινωνική του αποστολή, που θα πρέπει να είναι προς όφελος και όχι σε βάρος της κοινωνίας.
Απαγόρευση της καταχρηστικής χρησιμοποίησης των πυροσβεστών σε κατασταλτικές ενέργειες σε βάρος του λαού που αγωνίζεται, ενέργειες που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα καθήκοντά τους και τις αρμοδιότητες της υπηρεσίας.
Οργανωτική και θεσμική αναδιοργάνωση και αναβάθμιση του Πυροσβεστικού Σώματος, με την μετατροπή του σε δημόσια πολιτική διοικητική υπηρεσία του κράτους και την λειτουργία του μέσα σε ένα πλαίσιο που θα κυριαρχεί ο κοινωνικός του χαρακτήρας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των συμπολιτών μας.
Μέσα από ένα τέτοιο πλαίσιο λειτουργίας οι αρμοδιότητές του θα πρέπει να περιορίζονται αποκλειστικά στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών, στις διασώσεις και την προληπτική πυροπροστασία, μέσα από την συνεργασία με τους συναρμόδιους εμπλεκόμενους φορείς της Πολιτικής Προστασίας, στα πλαίσια του γενικότερου σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των έκτακτων κινδύνων και των φυσικών καταστροφών.
Κύριε Υπουργέ.
Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών ως συνεπής και υπεύθυνος συνδικαλιστικός φορέας που έχει συμβάλει διαχρονικά μέσα από σκληρούς αγώνες στην όποια αναβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων των υπαλλήλων του Π.Σ., δίνοντας παράλληλα μία διαρκή μάχη για την αναβάθμιση της πυροπροστασίας της χώρας, με τεκμηριωμένες και υπεύθυνες προτάσεις που έχουν έρθει υπόψη σας και από τις προηγούμενες θητείες στον τομέα της δημόσιας τάξης, είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε ότι:
Όλοι εμείς οι πυροσβέστες έχουμε δώσει όρκο να προστατεύουμε τις ζωές και τις περιουσίες των συμπολιτών μας και όχι για να στραφούμε ενάντιά τους.
Το καθήκον μας το φέρνουμε σε πέρας με αυταπάρνηση παρά τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουμε από τις πολιτικές υποχρηματοδότησης και αποσάθρωσης της πυροπροστασίας, έχοντας πληρώσει βαρύ φόρο αίματος και απώλειας δικαιωμάτων.
Οι θέσεις, οι προτάσεις, οι διεκδικήσεις και η γενικότερη στάση μας, θα είναι πάντα απέναντι σε οποιασδήποτε προσπάθεια για την μετατροπή του Πυροσβεστικού Σώματος σε μηχανισμό καταστολής των αγώνων του λαού μας και για την αλλοίωση του κοινωνικού του χαρακτήρα.