Παράσταση διαμαρτυρίας την Πέμπτη 22 Δεκέμβρη στη 1 μ.μ. στο υπουργείο Υγείας διοργανώνει ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων, απαιτώντας να βρεθεί δομή φιλοξενίας για άνθρωπο με βαρύ αυτισμό. Την κινητοποίηση στηρίζουν η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), ο Σύλλογος Γυναικών Νέου Ηρακλείου (μέλος ΟΓΕ) και η Ένωση ΕΒΕ Νέου Ηρακλείου.
«Οι οικογένειες των ανθρώπων με πολύ βαρύ αυτισμό σε απόγνωση!» σημειώνει ο Ενιαίος Σύλλογος και καλεί στην διαμαρτυρία αλληλεγγύης στην οικογένεια του Χρήστου, ανθρώπου με βαρύ αυτισμό, που η οικογένειά του ζητάει δομή για να ενταχθεί και το κράτος αδιαφορεί.
Ο Ενιαίος σημειώνει:
«Ο Χρήστος μένει με τη μητέρα του, 78 χρονών με σοβαρά προβλήματα υγείας και έχει χάσει τον πατέρα του Γιώργο, από τα ιδρυτικά μέλη του Ενιαίου, εδώ και 7 χρόνια λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας που δούλευε μια ζωή και ταυτόχρονα ήταν μέσα στη φωτιά της μάχης για τους συναδέλφους του στον χώρο δουλειάς αλλά και για τις ανάγκες του Χρήστου και της οικογένειάς του. Ο Χρήστος μετά το ειδικό σχολείο έμεινε στο σπίτι γιατί δεν υπήρχε δομή να τον δεχτεί. Κάποιες που με κρατικά λεφτά είχαν κάνει υποδομές , οικοτροφεία κλπ, ενώ ήταν φιλανθρωπικού μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ζήταγαν λεφτά για να δεχτούν τον Χρήστο.
Το παιδί το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει έντονες κρίσεις επιθετικότητας με τις γνωστές επιπτώσεις στους ανθρώπους του περίγυρού του, με αποτέλεσμα να νοσηλευτεί σε δημόσια ψυχιατρική κλινική με εισαγγελική εντολή.
Η μητέρα του και η αδελφή του, που έχει τη δική της οικογένεια, όντας νοσηλευόμενος ο Χρήστος, με έγγραφο αίτημά τους προς τις κοινωνικές υπηρεσίες ζητούσαν διέξοδο, κρατική δομή για να ενταχθεί μετά την έξοδό του από την ψυχιατρική κλινική. Ο Χρήστος βγήκε εδώ και τρεις μήνες από την κλινική, χωρίς να πάρει καμία απάντηση. Οι δικαστικοί συμπαραστάτες, η μητέρα και αδελφή του, απευθύνθηκαν με γράμμα πριν ενάμιση μήνα, στον Υπουργό Υγείας κο Πλεύρη για να αναλάβει το κράτος επιτέλους την ευθύνη του. Όμως ο κος Πλεύρης έχει άλλες αγωνίες. Να εξασφαλίσει ακόμα περισσότερα κέρδη στους εμπόρους της υγείας πράγμα που σ’ αυτό ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο τρόπο, όπως στην πανδημία, με το νόμο-έκτρωμα γενίκευσε την εμπορευματοποίηση της υγείας, μέσα και έξω από το δημόσιο.
Όμως όλοι εμείς, οι οικογένειες των αναπήρων, των χρονίως πασχόντων δε θα αφήσουμε τον Χρήστο και την οικογένειά του, τους ανθρώπους του και τους αγώνες του Γιώργου αδικαίωτους.
Θα είμαστε όλοι μαζί, μαχητικά αύριο στο πλευρό τους, για τον Χρήστο και για κάθε Χρήστο, για κάθε οικογένεια που θέλει να δει τον άνθρωπό της εξασφαλισμένο. Γιατί είναι πολίτες αυτής της χώρας, δούλεψαν, προσφέρουν τα πάντα και δικαιούνται αν μη τι άλλο να δουν εξασφαλισμένους τους ανθρώπους τους την ώρα της ανάγκης. Σε δημόσιες και δωρεάν δομές, με υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, ανοιχτές στην κοινωνία, μέσα στον αστικό ιστό, για να είμαστε δίπλα στους ανθρώπους μας και όταν μπορούμε να τους παίρνουμε και στα σπίτια μας, όπως μεθαύριο τις γιορτές. Όχι όπως κάνουν οι άνθρωποι της τάξης του κ. Πλεύρη που τους εξαφανίζουν σε ευαγή ιδρύματα πολυτελείας, στα δάση της Ουαλίας και της Σκωτίας ή στα βουνά της Ελβετίας και Αυστρίας. Έρχονται μετά και μας κουνούν το δάχτυλο για “αποασυλοποίηση” και “αποιδρυματοποίηση” για να ξεφορτωθεί το κράτος το κόστος των δομών και να μας αναγκάσουν να πέσουμε στα νύχια των επιχειρηματιών του χώρου. Με φιλανθρωπικό ή μη “μανδύα” .
Με ευθύνη του κράτους χωρίς καμία επιβάρυνση της οικογένειας να ενταχθεί σε δομή ο Χρήστος αλλά και κάθε παιδί που το έχει ανάγκη»