Πολλές εταιρείες που κατασκευάζουν προϊόντα με οργανική ύλη τείνουν να σπαταλούν μεγάλο μέρος της πρώτης ύλης απορρίπτοντας την ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς. Με άλλα λόγια, η διαχείριση των απορριμμάτων σας θα μπορούσε να βελτιστοποιηθεί και τα απόβλητα θα μειωθούν.
Μερικοί άνθρωποι το έχουν συνειδητοποιήσει και αποφασίζουν να πάνε σε εργοστάσια για να προτείνουν ιδέες σχετικά με τα οργανικά τους απόβλητα.
Το 1997, ο Daniel Janzen και η Winnie Hallwachs – οι άνθρωποι πίσω από ένα απίστευτο έργο – προσέγγισαν μια εταιρεία χυμών για να προτείνουν ένα σχέδιο. Αυτό συνίστατο στο ότι η εταιρεία τους έδινε τα απόβλητα πορτοκαλιού: φλούδα και πολτό, καθώς και ένα μικρό κομμάτι γης που είχαν για να τα πετάξουν εκεί.
Σκοπός ήταν να παρατηρηθεί τι θα συμβεί με τα απόβλητα και πώς θα μπορούσαν να επηρεάσουν το περιβάλλον.
Η εταιρεία συμφώνησε και τους έδωσε 3 εκτάρια γης και όλα τα απορρίμματα πορτοκαλιού που παρήγαγαν. Το εν λόγω μέρος ήταν ένας αποψιλωμένος αλλά καθαρός χώρος, όπου πετάχτηκαν περισσότεροι από 12.000 τόνοι φλούδας και πολτού κατά τη διάρκεια ενός έτους.
Όταν ο χώρος ήταν γεμάτος με πορτοκαλί απορρίμματα, «εγκαταλείφθηκε» για περισσότερο από μια δεκαετία για να αφήσουν τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του, ώστε να μπορέσουν να αναλύσουν τα αποτελέσματα. Π
Πριν φύγουν, ο Daniel και η Winnie έβαλαν μια πινακίδα με κίτρινα γράμματα για να μπορούν να εντοπίσουν τον χώρο. Σε αυτήν έγραφε «Ενότητα 11 Πειραματικό Οικόπεδο (3 εκτάρια) Έργο φυσικής διαχείρισης φλοιών πορτοκαλιού, ερευνητικό πρόγραμμα».
Αποφάσισαν να επιστρέψουν 16 χρόνια αργότερα και το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να αναζητήσουν αυτήν την πινακίδα, μια εργασία που έγινε σχεδόν αδύνατη. Το τοπίο ήταν αγνώριστο και περπατούσαν για ώρες αναζητώντας το σημάδι κι όταν τελικά το βρήκαν δεν μπορούσαν να πιστέψουν μ’ αυτό που είχε συμβεί.
Το δάσος που περιπλανήθηκαν ήταν ακριβώς το μέρος που έψαχναν!
Αυτό που ήταν ένα άγονο μέρος πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει πλέον ένας όμορφος χώρος γεμάτος βλάστηση και υγιές έδαφος. Οι περιβαλλοντολόγοι παρατήρησαν επίσης μια μεγάλη διαφορά μεταξύ της γης όπου είχαν απορριφθεί τα απόβλητα και της γης ακριβώς δίπλα της. Η βλάστηση στο πρώτο ήταν πολυποίκιλη ενώ στο δεύτερο υπήρχε μόνο ένα είδος δέντρου, κάτι αρκετά εκπληκτικό.
Αυτό που ήταν ένα άγονο μέρος πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει πλέον ένας όμορφος χώρος γεμάτος βλάστηση και υγιές έδαφος.
”Η βλάστηση στο μέρος ήταν απίστευτη, μπορούσες να δεις ένα πιο υγιές έδαφος, τεράστια και δυνατά δέντρα, καθώς και διαφορετικά είδη και όλα αυτά χάρη στα απόβλητα που όλοι πίστευαν ότι ήταν άχρηστα, αλλά σε λίγο περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα, τα αποτελέσματα ήταν καταπληκτικά”, σχολίασε ο Janzen.
Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι αυτό το νέο δάσος ήταν ικανό να απορροφήσει 11 φορές περισσότερο CO2 από την ατμόσφαιρα σε σύγκριση με ένα «κανονικό» δάσος. Αυτό το έργο απέδωσε κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα, συνήχθη το συμπέρασμα ότι αυτός ο τρόπος ήταν ένας καλός τρόπος για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Εάν τα εργοστάσια άρχιζαν να διαχειρίζονται τα απόβλητά τους με αυτόν τον τρόπο, η περιβαλλοντική κατάσταση θα μπορούσε να βελτιωθεί σημαντικά.
Πηγή – porquenosemeocurrio.net (mynewaroundtheworld.blogspot.com)