Πως είναι ανάγκη να υπάρχει για κάθε οικογένεια ΑΜΕΑ ξεχωριστό ταξί για την ασφαλή και γρήγορη μεταφορά των μαθητών και των συνοδών τους, η μεταφορά με ταξί να εφαρμοστεί υποχρεωτικά και για τις μικρές ηλικίες των μαθητών αλλά και να δημιουργηθούν περισσότερα δρομολόγια ώστε να μικρύνει ο χρόνος διαδρομής από απομακρυσμένες περιοχές και χωριά, ξεκαθάρισε η «Λαϊκή Συσπείρωση» Πελοποννήσου κατά τη διάρκεια του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Υπογράμμισε πως οι μαθητές αντιμετωπίζονται ως κόστος και πως πουθενά στα κριτήρια δεν είναι τα παιδαγωγικά κριτήρια, η γρήγορη και με αξιοπρέπεια μεταφορά, οι συνθήκες μεταφοράς κ.λπ.. Έτσι, επεσήμανε υπάρχει αποβίβαση και μεταβίβαση πάνω σε εθνικούς οδούς χωρίς προστασία από τις καιρικές συνθήκες, «παιδιά να στοιβάζονται σαν σαρδέλες εκτός από τις αίθουσες, στα λεωφορεία, ή σε ταξί παιδιά με ειδικές ανάγκες», άλλα «να μεταφέρονται πάνω σε καρότσες φορτηγών, που έχουν άδεια για μεταφορά ζώντων ζώων» ή «να περπατούν χιλιόμετρα γιατί δεν καλύπτονται από τις προϋποθέσεις των ΚΥΑ, ή να βγουν στο κεντρικό δρόμο».
«Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που διαχρονικά αντιμετωπίζει την υποχρέωση του κράτους για γρήγορη ασφαλή και με αξιοπρέπεια μετακίνηση των μαθητών από και προς το σχολείο σαν κόστος. Κριτήρια για τη μεταφορά των μαθητών όπως κυνικά λέτε στις ίδιες τις ΚΥΑ και στις εισηγήσεις σας είναι “η οικονομικότητα”, η “εξασφάλιση συνθηκών γνήσιου ανταγωνισμού”, αποβλέποντας στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμπίεση του κόστους της μεταφοράς, σε επίπεδο χαμηλότερο του αντίστοιχου διαμορφωθέντος κατά την προηγούμενη σχολική περίοδο με απώτερο στόχο τη μεταφορά των μαθητών με τη μικρότερη δαπάνη. Αυτό αποτυπώνει και η διενέργεια των διαγωνισμών με το σύστημα “δυναμικού συστήματος αγορών” με κριτήριο το “κόστος – όφελος”» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τονίζει ακόμα πως «καμία δικαιολογία, κανένα γραφειοκρατικό πρόβλημα, καμιά μεταφορά ευθυνών από τον ένα αρμόδιο στον άλλο δεν έχουν θέση στο ζήτημα», ότι «η εξασφάλιση της γρήγορης, ασφαλούς, και αξιοπρεπούς μεταφοράς των μαθητών πρέπει να είναι αυτονόητο, διαφορετικά μιλάμε ξεκάθαρα για ταξικούς φραγμούς, για αποκλεισμούς, για επιπλέον δυσκολίες στη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών» και πως «η μεταφορά των μαθητών είναι αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας γι’ αυτό πρέπει να είναι στην ευθύνη του κράτους-υπουργείου και όχι των δήμων ή των περιφερειών».
Καταλήγοντας σημειώνει πως «αναδεικνύεται όσο ποτέ άλλοτε η επιτακτική ανάγκη δημιουργίας ενιαίου κρατικού φορέα για αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν και ασφαλές σύστημα μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία τους, με κατάλληλα διαμορφωμένα μέσα μετακίνησης, με μόνιμους εξειδικευμένους οδηγούς και συνοδούς και απ’ ευθείας κρατική χρηματοδότηση με επαρκή κονδύλια» (διαβάστε εδώ αναλυτικά).