Συνέντευξη στην εφημερίδα «Νεολόγος των Πατρών» και τον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Κογκόλη έδωσε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, η οποία αναδημοσιεύεται:
Οι δημοσκοπήσεις, ως φωτογραφίες της στιγμής, αποτυπώνουν σαφή άνοδο για το Κομουνιστικό Κόμμα. Που βάζετε τον πήχη για τις Ευρωεκλογές; Ποιος ο στόχος στην Αχαΐα;
Η ενίσχυση των δυνάμεων του ΚΚΕ δεν είναι στιγμιαία, αλλά σταθερή όλα τα τελευταία χρόνια, τόσο στο εργατικό – λαϊκό κίνημα όσο και στις κεντρικές πολιτικές μάχες. Θυμίζω ότι οι δυνάμεις μας είναι πλέον δεύτερη δύναμη στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, πρώτη δύναμη σε μεγάλα Εργατικά Κέντρα, όπως αυτό της Πάτρας, ενώ οι δυνάμεις της ΚΝΕ με την Πανσπουδαστική αναδείχθηκαν μετά από δεκαετίες στην πρώτη θέση στις φοιτητικές εκλογές για δύο συνεχόμενες χρονιές. Σε συνέχεια των παραπάνω, το ΚΚΕ αύξησε τις δυνάμεις του στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου, ενισχύθηκε εκ νέου στις δημοτικές – περιφερειακές εκλογές όπου κατέκτησε έξι δήμους, ξεχωρίζοντας φυσικά το δήμο της Πάτρας, ενώ έφτασε στο 10% πανελλαδικά στις Περιφέρειες. Αποδεικνύεται λοιπόν, ότι δυναμώνει το ρεύμα αμφισβήτησης απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική και τα κόμματα που την εκφράζουν, δυναμώνει η συμπόρευση με το ΚΚΕ, κι αυτό είναι ελπιδοφόρο.
Οι δημοσκοπήσεις βέβαια αποτυπώνουν μια δυναμική, κυρίως όμως τη δυνατότητα ότι το ΚΚΕ μπορεί να ενισχυθεί κι άλλο στις ευρωεκλογές. Άλλωστε η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που μπορεί να εκφράσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, που φέρνει τον έναν αντιλαϊκό νόμο μετά τον άλλο, αλλά και την αμφισβήτηση απέναντι στην ΕΕ των μονοπωλίων, των πολέμων και των λόμπι, την οποία τα υπόλοιπα κόμματα έχουν για “εικόνισμα”. Όσο πιο ψηλά βρεθεί το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και εδώ στην Αχαΐα, τόσο το καλύτερο για το λαό μας. Τώρα, όμως, χωρίς να χάνουμε χρόνο, μπαίνουμε μπροστά για όλα εκείνα που σήμερα “καίνε” τη λαϊκή οικογένεια.
Ο Κώστας Πελετίδης εξελέγη για τρίτη συνεχόμενη θητεία Δήμαρχος Πατρέων, όμως στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ο υποψήφιος που στήριξε η ΝΔ ήρθε πρώτος με ποσοστό που έφτασε το 60%. Πως αξιολογείτε τη συνθήκη;
Ο πατραϊκός λαός αναγνώρισε την ανυπότακτη στάση της αγωνιστικής Δημοτικής Αρχής, με Δήμαρχο τον Κώστα Πελετίδη, δείχνοντας την εμπιστοσύνη του στη “Λαϊκή Συσπείρωση” για τρίτη συνεχόμενη φορά. Δεν είναι τυχαίο ότι η Δημοτική Αρχή της Πάτρας έχει γίνει σημείο αναφοράς σε όλη την Ελλάδα, ακριβώς γιατί βάζει μπροστά τις ανάγκες των πολλών, του λαού και όχι τα κέρδη των λίγων. Αποτέλεσε το παράδειγμα, ώστε να εκλεγούν κι άλλοι κομμουνιστές Δήμαρχοι, πράγμα ιδιαίτερα ελπιδοφόρο και συνέβαλε να ενισχυθεί η εκλογική επιρροή των ψηφοδελτίων της “Λαϊκής Συσπείρωσης” σε όλη την Ελλάδα.
Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι στην Πάτρα, αυτό το κριτήριο ψήφου επαληθεύτηκε ως ένα βαθμό και στην περιφερειακή κάλπη, καθώς η “Λαϊκή Συσπείρωση” Δυτικής Ελλάδας, αναδείχτηκε δεύτερη δύναμη εντός των ορίων του Δήμου Πατρέων, με ποσοστό που φθάνει το 17%. Από εκεί και πέρα, βλέπουμε φυσικά ότι η πλειοψηφία του λαού, ψήφισε για την Περιφέρεια με βάση το κριτήριο που έχει και για τις εθνικές εκλογές. Μάλιστα, αυτό δεν συνέβη μόνο στη Δυτική Ελλάδα, αλλά σε όλη τη χώρα. Λειτούργησαν, δηλαδή, μια σειρά εκβιαστικά διλήμματα, που έφεραν σε πρώτο πλάνο το κριτήριο του “ρεαλισμού”, της “σταθερότητας”, της “κυβερνησιμότητας” κ.α. Ειδικά για τις Περιφέρειες -και γι’ αυτή της Δυτικής Ελλάδας- έχει γίνει συστηματική προσπάθεια να συσκοτιστεί ο κρίσιμος ρόλος τους στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο, ως σημαιοφόρων των σχεδίων του ΝΑΤΟ, ως συνυπεύθυνων για τη συνολική αρνητική κατάσταση που βιώνει ο λαός μας.
Θεωρούμε ότι το βήμα που έχει κάνει ο πατραϊκός λαός, την εμπιστοσύνη που έχει δείξει στους κομμουνιστές και τους άλλους αγωνιστές στο Δήμο, έχει κάθε συμφέρον να τη δείξει ακόμα πιο αποφασιστικά, όχι μόνο στις υπόλοιπες κάλπες, αλλά και στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, στους καθημερινούς αγώνες.
Πώς απαντά το ΚΚΕ στην πολιτική κυριαρχία της ΝΔ; Σας προβληματίζει η πολυδιάσπαση στον χώρο από την αριστερά έως το κέντρο και πώς αξιολογείτε την παρουσία Κασσελάκη;
Στην ερώτησή σας θέσατε δύο ζητήματα που επί της ουσίας είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Η πολιτική κυριαρχία της ΝΔ αποδεικνύει ότι στη φάση αυτή το κυβερνών κόμμα αποτελεί τον αυθεντικό -και καταλληλότερο για το σύστημα- εκφραστή της αντιλαϊκής πολιτικής, στα βασικά σημεία της οποίας συμπλέουν και τα κόμματα της λεγόμενης “κεντροαριστεράς”. Αυτή τη σύμπλευση τη βλέπουμε σήμερα, για παράδειγμα, στα πολλά νομοσχέδια και άρθρα που υπερψηφίζουν μαζί, ιδιαίτερα όταν αφορά οδηγίες της ΕΕ, στην από κοινού στήριξη της πολιτικής εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους, η οποία εκφράστηκε και με την υπερψήφιση από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ των λεγόμενων “αμυντικών” δαπανών του προϋπολογισμού κλπ. Βέβαια, την είδαμε και στα χρόνια που κυβέρνησαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, διαψεύδοντας τις ψεύτικες ελπίδες που προηγουμένως είχαν καλλιεργήσει και “ξεπλένοντας” τελικά την ίδια τη ΝΔ.
Εδώ βρίσκεται και μία από τις αιτίες της κρίσης που περνά ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας, ο οποίος έχει μπει σε πορεία ανασύνθεσης με στόχο να μπορέσει να εμφανιστεί εκείνος ίσως στο μέλλον ως ο καταλληλότερος διαχειριστής και φορέας υλοποίησης αυτής της πολιτικής. Η συνολική παρουσία του Στ. Κασσελάκη σηματοδοτεί ακριβώς την τελική φάση μιας προδιαγεγραμμένης πορείας πολιτικού και οργανωτικού εκφυλισμού, στην οποία εδώ και χρόνια βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, μια πορεία που, φυσικά, υπηρέτησαν με σθένος και τα στελέχη που αποχώρησαν.
Η δική μας απάντηση στην πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και στην κοινή τους πολιτική βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Στην πάλη για να μπαίνουν εμπόδια, να δυναμώνει το ρεύμα αμφισβήτησής της, για να ανοίξει ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος προς όφελος του λαού.
Το πρώτο νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση με τη νέα χρονιά είναι αυτό για την καθιέρωση της επιστολικής ψήφου. Πώς τοποθετείται το ΚΚΕ;
Η επιστολική ψήφος ουσιαστικά καταργεί ακόμα και εκείνα τα ελάχιστα μέτρα που υπήρχαν μέχρι σήμερα, ώστε να μετριάζονται και να αντιμετωπίζονται σε έναν βαθμό οι κάθε λογής πιέσεις και εκβιασμοί, που έτσι κι αλλιώς ασκούνται στους ψηφοφόρους στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος. Το γεγονός, δηλαδή, ότι ο καθένας τη στιγμή της ψηφοφορίας βρίσκεται μόνος του με τον εαυτό του, μέσα στο παραβάν, μακριά από βλέμματα και μπορεί να κάνει την επιλογή του. Με την επιστολική ψήφο αυτό δεν εξασφαλίζεται.
Η διεθνής πείρα από τις χώρες που χρησιμοποιούν την επιστολική ψήφο επιβεβαιώνει τις διαφωνίες μας, αφού είναι αμέτρητα τα περιστατικά νοθείας, εκλογικής απάτης, χειραγώγησης ψηφοφόρων, απώλειας ψηφοδελτίων κλπ.
Όσο για τη μείωση της αποχής την οποία επικαλείται η κυβέρνηση, τα στοιχεία δείχνουν ότι σε αυτές τις χώρες η αποχή δε μειώθηκε, πράγμα αναμενόμενο, αφού αυτή έχει κυρίως πολιτικές και κοινωνικές αιτίες και όχι τεχνικές. Από την άλλη, η επίκληση από την κυβέρνηση των εποχικών εργαζόμενων είναι ο ορισμός της πρόκλησης, αφού αυτή ήταν που λίγους μήνες πριν δεν έκανε δεκτές τις προτάσεις του ΚΚΕ για να μπορέσουν να ψηφίσουν αυτοί οι εργαζόμενοι με αυτοπρόσωπη παρουσία στα εκλογικά τμήματα του τόπου εργασίας τους.
Τεράστιες είναι και οι ευθύνες που αναλαμβάνουν άλλα κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που ήδη έχουν συμφωνήσει με τις επικίνδυνες προθέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ.
Μη κρατικά πανεπιστήμια: Είναι ρεαλιστικός ο στόχος της ταυτόχρονης ενδυνάμωσης των δημοσίων; Ποια η θέση σας συνολικά;
Η πείρα έχει δείξει ότι, όπου συνυπάρχει ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας, αυτό πάντα αποβαίνει εις βάρος του δημόσιου, όπως, για παράδειγμα, το έχουμε ζήσει με πολύ τραγικά αποτελέσματα στον τομέα της υγείας. Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, κατά βάση, απευθύνεται στις δημόσιες δομές και υπηρεσίες, οι οποίες υποβαθμίζονται και υποστελεχώνονται. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο πιστεύουμε ότι ιδιαίτερα οι τομείς της υγείας, της παιδείας, πρέπει να είναι αποκλειστικά δημόσιοι και απολύτως δωρεάν, ως κοινωνικό αγαθό, κι όχι να εξαρτάται η πρόσβαση σε αυτούς από την τσέπη του καθενός. Είμαστε, λοιπόν, κάθετα αντίθετοι με την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, ιδιωτικών στην ουσία, με όποια νομική μορφή κι αν συσταθούν.
Οι λαϊκές οικογένειες, οι φοιτητές των δημόσιων πανεπιστημίων βάλλονται πολλαπλά από μια τέτοια εξέλιξη. Πρώτα απ’ όλα υποβαθμίζεται η αξία των πτυχίων των δημόσιων πανεπιστημίων, δηλαδή το κατά πόσο μπορεί ο απόφοιτος να εργαστεί στο αντικείμενο που σπούδασε με δικαιώματα. Είναι πραγματικά μεγάλη αδικία για τη λαϊκή οικογένεια, που κάνει τεράστιες θυσίες για να καταφέρει το παιδί της να περάσει σε μια σχολή, γιατί προσδοκά ότι έτσι θα έχει ένα καλύτερο μέλλον. Με αυτά δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί η πολιτεία; Να στηρίξει ολόπλευρα και ισότιμα τη μόρφωση όλων των παιδιών στο σχολείο; Κι όμως, αντί γι’ αυτό, βάζει νέα εμπόδια, αφού η πρόσβαση στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση θα κρίνεται ακόμα περισσότερο από την οικονομική δυνατότητα της κάθε οικογένειας. Αυτό είναι αναχρονισμός και όχι η υπεράσπιση του δικαιώματος σε σύγχρονη δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή μόρφωση.
Είστε αισιόδοξος για την πορεία της Ελληνικής Οικονομίας; Η κυβέρνηση θα μπορούσε να ακολουθήσει άλλο δρόμο σε ό,τι αφορά στην ακρίβεια;
Όπως επεσήμανα και στη Βουλή στη συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2024, το κλίμα αισιοδοξίας που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση στον λαό δεν έχει βάση και μάλιστα για δύο λόγους.
Πρώτον, γιατί οι ρυθμοί ανάπτυξης που είχαμε το 2021, το 2022 και το 2023, μπορεί να μεταφράστηκαν σε κέρδη-ρεκόρ για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά το μόνο που είδαν οι εργαζόμενοι ήταν τους μισθούς τους να παραμένουν καθηλωμένοι σε επίπεδα μικρότερα του 2009 και την ακρίβεια σε συνδυασμό με τη φοροληστεία να κατατρώει το εισόδημά τους, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες, όπως η διατροφή και η θέρμανση.
Δεύτερον, γιατί τα μηνύματα από την Ευρωζώνη κάθε άλλο παρά αισιόδοξα είναι. Μια νέα οικονομική κρίση φαίνεται να είναι προ των πυλών με τη Γερμανία, το πρότυπο όλων των κομμάτων του συστήματος στη χώρα μας, να αναδεικνύεται στον μεγάλο “ασθενή”.
Αν η κυβέρνηση ήθελε να αντιμετωπίσει την ακρίβεια έστω και σε έναν βαθμό, θα είχε δεχτεί τις προτάσεις που έχουμε καταθέσει στη Βουλή με τροπολογίες και προτάσεις νόμου για επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ προσαυξημένο για κάθε παιδί, για κατάργηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης σε ρεύμα και καύσιμα, για κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας και πλαφόν στην τιμή του ρεύματος.
