Με την ομιλία στην μαζική συγκέντρωση Κομματικών Οργανώσεων στο γήπεδο μπάσκετ στην Αερογέφυρα Αγρινίου, κορυφώθηκε η περιοδεία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα στο Αγρίνιο.
Μετά την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα, στο βήμα ανέβηκαν εκπρόσωποι φορέων, εκφράζοντας την συμπόρευση τους με το ΚΚΕ. Στην εκδήλωση μίλησαν οι Λάμπρος Πιτσούλιας, πρώην πρόεδρος της Κοινότητας Αστακού, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Χρήστος Μάρτζαρης, Μέλος της Επιτροπής Αγώνα ενάντια στην περιοχή ολοκληρωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών Αστακού, Εχινάδων Νήσων, Καλάμου και Κάστου, Γεράσιμος Αραβανής, γιατρός – παθολόγος νοσοκομείου Αγρινίου και Πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών γιατρών Αιτωλοακαρνανίας, ο Γρηγόρης Συμεωνίδης, Πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμενων Δυτικής Ελλάδας, αντισμήναρχος εν αποστρατεία, ο Βασίλης Νικάκης, πρώην διεθνής διαιτητής ποδοσφαίρου, ο Θεόδωρος Κοτσιλίρης, αντιπρόεδρος του Επιχειρησιακού Σωματείου Εργαζομένων στις Ιχθυοκαλλιέργειες «Νηρέας», ο Γιάννης Καρναβιάς πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Καινούργιου και Α’ Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Αιτωλοακαρνανίας και ο Χρήστος Καμτζέλας, υπαστυνόμος εν αποστρατεία.
Στη συγκέντρωση συμμετείχε πολυμελής αντιπροσωπεία της Δημοτικής Αρχης Πάτρας με επικεφαλής τον Δήμαρχο Κώστα Πελετίδη.
Αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα
«Το κάλεσμά μας είναι ένα προσκλητήριο μάχης, προκειμένου να γίνουν πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά βήματα στην οργάνωση, στον αγώνα, στο συντονισμό της πάλης για όλα τα καυτά και επείγοντα προβλήματα που μας ταλαιπωρούν σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Είναι κάλεσμα για να πολλαπλασιαστούν οι εστίες της αντίστασης και για να μείνουν στα χαρτιά οι αντεργατικοί νόμοι που ψηφίστηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά και οι παλιότεροι νόμοι που παραμένουν σε ισχύ.
Είναι κάλεσμα για να μπει στο επίκεντρο της συζήτησης, του προβληματισμού και της διεκδίκησης το ζήτημα των σύγχρονων κοινωνικών λαϊκών αναγκών, αλλά και των αιτιών που αυτές οι ανάγκες όχι μόνο δεν ικανοποιούνται σήμερα, παρά τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν, αλλά συνεχώς υποβαθμίζονται κι υπονομεύονται.
Είναι ένα κάλεσμα για μια πλατιά συγκέντρωση δυνάμεων σε κάθε χώρο, κλάδο, περιοχή, που θα ωριμάζει σε ένα πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα, που δεν θα παγιδεύεται, ούτε θα αναζητά λύσεις από τα πάνω, σε παλιούς, δήθεν νέους ή αναπαλαιωμένους κυβερνητικούς σωτήρες, αλλά θα φωτίζει το κρίσιμο ζήτημα των καιρών:
Ποια είναι η πραγματική πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός;
Και η πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη ο λαός μας είναι αυτή που θα γκρεμίσει το παλιό και σάπιο, για να χτίσει το νέο, με τον ίδιο κυρίαρχο να κάνει κουμάντο. Και όχι αυτή που θα εναλλάσσει διαχειριστές στην ίδια αντιλαϊκή πολυκατοικία που είναι σάπια από τα θεμέλια.
Αλήθεια, γιατί για παράδειγμα δύο χρόνια μετά, η πανδημία όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε, όπως είχε προβλέψει η κυβέρνηση, με τις γελοιότητες για “το τελευταίο μίλι” που έχει μετατραπεί τελικά σε μίλια “μαραθώνιου” δρόμου, αλλά φούντωσε ακόμη περισσότερο, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο ο Γενάρης, που μας πέρασε, να είναι ο φονικότερος μήνας από την έναρξη της πανδημίας;
Τα ερωτήματα παραμένουν αμείλικτα:
Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο δύο χρόνια μετά και μάλιστα σε συνθήκες όπου η επιστήμη και η ανθρωπότητα έχουν πλέον ισχυρά όπλα στα χέρια τους;
Η επιστήμη έχει εμβόλια και φάρμακα, έχει εμπειρία, έχει συσσωρευμένη επιστημονική γνώση.
Τι είναι αυτό που μπαίνει εμπόδιο; Είναι η “ατομική ανευθυνότητα” που λέει η κυβέρνηση; Είναι οι “μεταλλάξεις”; Είναι οι “ανεμβολίαστοι”;
Αυτά υπάρχουν, δεν είναι όμως η αιτία του μεγάλου προβλήματος. Η αιτία βρίσκεται στην ίδια τη διαχείριση της πανδημίας, όπου όλα τα κράτη, όλες οι κυβερνήσεις δεν πορεύτηκαν με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, αλλά με κριτήριο τις “προτεραιότητες της καπιταλιστικής οικονομίας, τις ανάγκες της βιομηχανίας και του τουρισμού”.
Σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, καμία κυβέρνηση δεν έθιξε το “άγιο δισκοπότηρο”, τα κέρδη των επιχειρηματιών της Υγείας.
Αυτός είναι ο λόγος που ακόμη και σήμερα δεν στηρίζεται το δημόσιο σύστημα Υγείας, που στην Αιτωλοακαρνανία, σε έναν τεράστιο νομό, στον οποίο οι αποστάσεις μπορεί να είναι από μία έως και τρεις ώρες, υπάρχουν μόλις 9 Κέντρα Υγείας και 2 νοσοκομεία, στο Μεσολόγγι και το Αγρίνιο. Κι αυτά, εντελώς υποστελεχωμένα σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, με προβλήματα υποδομής, κτιριακά, με παλιά μηχανήματα. Και απ’ ό,τι μαθαίνουμε, στα σχέδιά τους για το “νέο ΕΣΥ” είναι το κλείσιμο του Νοσοκομείου του Μεσολογγίου.
Γιατί, όπως λένε, δεν χρειάζονται δύο νοσοκομεία σε ένα νομό όπου η απόσταση μεταξύ τους είναι 35 χιλιόμετρα. Σα δε ντρέπονται! Αντί να στελεχώσουν τα Κέντρα Υγείας και τα νοσοκομεία, με γιατρούς και προσωπικό και με ό,τι άλλο χρειάζεται, αυτοί ετοιμάζονται να κλείσουν νοσοκομεία.
Το πρόβλημά τους είναι μην τυχόν και απειληθούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Γι’ αυτό δεν παίρνονται μέτρα προστασίας σε κρίσιμους χώρους διασποράς, όπως είναι τα σχολεία, οι χώροι δουλειάς και τα μέσα μεταφοράς, γιατί όλα αυτά θεωρούνται περιττό κόστος για τις κυβερνήσεις και το κράτος. Γι’ αυτό δεν επιτάσσεται ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας, οι ιδιωτικές κλινικές και τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα.
Δεν είναι βέβαια μόνο η πανδημία, είναι και η ακρίβεια. Αυτό το “τσουνάμι” των ανατιμήσεων στο ρεύμα, στα καύσιμα, σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης που έχει κάνει κάθε λαϊκή οικογένεια να παραμιλάει. Η ακρίβεια δεν είναι “μπόρα και θα περάσει”, όπως κοροϊδεύει η κυβέρνηση, αλλά κάτι που θα έχει διάρκεια. Και, φυσικά, δεν αντιμετωπίζεται με τα “ψίχουλα του μήνα” που ανακοινώνει η κυβέρνηση, κάτω από την πίεση της λαϊκής διεκδίκησης.
Είναι άλλη μια απόδειξη πως η επιστροφή στην ανάπτυξη, στην καπιταλιστική ανάπτυξη, με τους υψηλούς ρυθμούς, τις καλές επιδόσεις και τις θετικές αξιολογήσεις των διεθνών οίκων, δεν σημαίνει ευημερία για τον λαό, αλλά μόνο ευημερία των αριθμών, των καπιταλιστικών κερδών.
Η ακρίβεια είναι γνήσιο παιδί αυτής της καπιταλιστικής ανάπτυξης και αυτής της περιβόητης “επεκτατικής” πολιτικής που ακούγαμε χρόνια τώρα, ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλους. Ότι δήθεν το πρόβλημα για τον λαό θα λυθεί, “αν πέσουν χρήματα στην οικονομία”!!! Ε, λοιπόν, το τελευταίο διάστημα πέσανε χρήματα στην οικονομία και θα πέσουν ακόμα περισσότερα από το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης.
Κι αυτό μάλιστα στην Ελλάδα δεν έγινε από μια κεντροαριστερή ή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, αλλά από μια κυβέρνηση της ΝΔ, αποδεικνύοντας ότι οι αστικές κυβερνήσεις, ανεξάρτητα πώς πλασάρονται στον λαό, μπορούν πολύ εύκολα να προσαρμόζονται στις κάθε φορά ανάγκες του συστήματός τους.
Ποιο ήταν όμως τελικά το αποτέλεσμα για τον λαό;
Τα χρήματα αυτά που πέσανε, κατευθύνθηκαν όλα κυρίως στις μεγάλες επιχειρήσεις. Κατευθύνθηκαν στις λεγόμενες πράσινες επενδύσεις, κατευθύνθηκαν για να καταστραφούν και να απαξιωθούν παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, όπως για παράδειγμα οι λιγνιτικές μονάδες, κατευθύνθηκαν σε αυτό που υπερασπίζονται τόσο η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, την πολιτική της πράσινης και ψηφιακής οικονομίας, που είναι μία από τις βασικές αιτίες της ακρίβειας.
Γιατί, εξαιτίας αυτής της πολιτικής, εξαιτίας της απελευθέρωσης της Ενέργειας, της απολιγνιτοποίησης, που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις, η Ελλάδα σήμερα εξαρτάται από το εισαγόμενο και πανάκριβο φυσικό αέριο και τις Ανανεώσιμες Πηγές, που εκτινάσσουν την τιμή του ρεύματος.
Όμως το ζήτημα της ακρίβειας, φίλοι και σύντροφοι, φέρνει στο προσκήνιο και κάτι ακόμη. Ότι το πώς ζει ο λαός και οι εργαζόμενοι δεν είναι τελικά κάτι μονοσήμαντο, που καθορίζεται τελικά μόνο από το ύψος του κατώτατου μισθού, από τα ποσοστά της ανεργίας, από κάποια επιδόματα πτωχοκομείου ή κάποιες μικρές μειώσεις στους φόρους, που έχουν στην προμετωπίδα τους -και όχι τυχαία- τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα άλλα κόμματα. Οπωσδήποτε, δεν υποτιμάμε το παραμικρό που μπορεί να δώσει μια ανάσα, να προσφέρει μια ανακούφιση και γι’ αυτό παλεύουμε με όλους τους τρόπους και για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και για να καταργηθούν οι αντιλαϊκοί φόροι όπως ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, οι φόροι στο ρεύμα και τα καύσιμα.