Το 1858, στις 9 Φεβρουαρίου, ισχυρός σεισμός με επίκεντρο μόλις 1000 μέτρα από τον Ακροκόρινθο, ερείπωσε ολόκληρη την πόλη της Κορίνθου, προξενώντας 19 θανάτους.
Τα δύο χωριά είχαν καταστραφεί από τον φοβερό σεισμό και έτσι έγιναν πρωτοσέλιδα στις διεθνείς ειδήσεις. Ο σεισμός της 11ης πρωινής άφησε 19 νεκρούς και πολλούς τραυματίες.
Σύμφωνα με έγγραφη μαρτυρία της εποχής- περιοδικό Πανδώρα της 15 Αυγ. 1858- ο σεισμός έγινε την πρώτη Κυριακή της μεγάλης τεσσαρακοστής, λίγο προ της ενδεκάτης ώρας π.μ.. Αν και οι εκκλησίες, το μουσουλμανικό τέμενος, η γέφυρα προς το τείχος του Εξαμιλίου και τα καλύτερα χτισμένα σπίτια έπαθαν μόνο ελαφριές ζημιές, οι κίονες, τα κιονόκρανα και το επιστύλιο του ναού του Απόλλωνα μετατοπίστηκαν και ένας μεγάλος αριθμός σπιτιών με πλίνθινους τοίχους, τα οποία ανήκαν σε φτωχές οικογένειες, κατέρρευσαν.
Μερικές από τις επάλξεις του φρουρίου του Ακροκορίνθου, κατασκευής μεταγενέστερης, γκρεμίσθηκαν, ενώ αρκετά μεγάλος βράχος ξεκόλλησε και κατέπεσε. Οι πυρκαγιές που ξέσπασαν στα συντρίμμια αποτελείωσαν το καταστροφικό έργο του μεγάλου σεισμού, φέρνοντας ακόμη περισσότερη δυστυχία και απόγνωση στους κατοίκους των δύο χωριών.
Από τον ισχυρό σεισμό, η μεν Κόρινθος και το Καλαμάκι καταστράφηκαν εντελώς, τα δε Εξαμίλια, το Περιγιάλι, το Αζίζι, το Χιλιομόδι και η Κουρτέσα έπαθαν σοβαρές ζημιές, τα περίχωρα δε αυτών ή ελάχιστες ζημιές έπαθαν ή καμία, σχεδόν, βλάβη.
Λόγω αυτού, η πόλη μεταφέρεται σε νέα θέση, με το όνομα Νέα Κόρινθος, (Βασιλικό Διάταγμα με ΦΕΚ A 9 – 20.03.1858) στο ΝΑ μέρος του Αρχαίου Λιμανιού του Λεχαίου, στη θέση “Σχοινιάς”, στην παραλία του Κορινθιακού κόλπου – με πρωτοποριακό πολεοδομικό σχέδιο, χωρίς όμως να πάψει να υφίσταται η ύπαρξη και της παλιάς.
Κατά τους σεισμούς, τραυματίστηκε και ο διοικητής Κορινθίας Ποθητός Κολποδίνος, ο οποίος “μη δυνάμενος ως εκ των τραυμάτων α υπέστη εκ του εν Κορίνθω συμβάντος σεισμού, να ενεργή τα καθήκοντά του”, αντικαταστάθηκε, προσωρινώς, από τον Έπαρχο Οιτύλου Ηλ. Αθηνάδη. Παρέμεινε μέχρι τις αρχές του 1859 αντικατασταθείς από τον νέο διοικητή Γ. Λαχανά.
Η κυβέρνηση, ευθύς αμέσως, απέστειλε στην Κόρινθο ικανό αριθμό σκηνών, 30 περίπου εργάτες για την κατασκευή παραπηγμάτων, ιατρούς, φάρμακα, “παξιμάδιον και χρηματικήν τινα συνδρομήν. Προς συντήρησιν δε της τάξεως και ασφάλειαν των περισωθέντων, εστάλη και στρατιωτική δύναμις”.
Για την αντιμετώπιση των ζημιών και των αναγκών των σεισμοπλήκτων, με Β.Δ. της 12/02/1858 συνεστήθησαν στη χώρα και στο εξωτερικό επιτροπές συλλογής χρηματικών εισφορών. Πρώτο μέτρο προστασίας των σεισμοπλήκτων, υπήρξε η ψήφιση του νόμου ΥΜΣΤ της 6(18) Μαρτίου 1858 “περί χορηγήσεως χρηματικής βοηθείας 50.000 δραχμών εις τους υπό του σεισμού παθόντας Κορινθίους”.
ΠΗΓΗ: FB (κορινθιακο εργαστήριο ιστορίας)